အခ်စ္နဲ႕စစ္သား

ေပဖူးလႊာ

ေပဖူးလႊာ ေပဖူးလႊာ ေပဖူးလႊာ ရင္မွာပိုက္ပါလို႕

 လိုက္ခ်င္ရဲ႕ သည္ပ်ိဳေမ

 ေဆြးတဲ့ အခ်ိိန္မ်ား လြမ္းအားေတြ လြမ္းအားေတြ 

လြမ္းအားေတြပြားတဲ့ မယ့္အား တကယ္မသနား ပယ္ထား ေနအားေပ

ပ်ိဳေလးတို႕ အိမ္ေခါင္မိုး ထိုးလာပါတဲ့ ေပဖူးလႊာ

 ဘာစာေတြလဲလို႕ ေမးၾကသေလ

ေမးပါနဲ႕ေအ  ေအာ္ ေမးပါနဲ႕ေလ

 ေမ့ကိုေလ သူမသနား နယ္ျခားကိုတဲ့ စစ္ခ်ီကာေလ

 စစ္ေျမျပင္ တစ္နယ္တစ္ေက်းက ေပးလာတဲ့ 

လြမ္းစာကြဲ႕ လြမ္းစာကြဲ႕ေအ လြမ္းစာကြဲ႕ေအ

တစ္က်ြန္းစီေန တစ္နယ္စီျခားေပမယ့္ အခ်စ္အား ပစ္ထား စစ္သားမို႕ေပ

 ေဆြးမေျပ ေဆြးမေျပ

ေခြယိုင္ကာနြမ္းေပမယ့္ အခ်စ္ေရးထက္ စစ္ေရးခက္ အခ်က္ေတြကေပြ 

တိုင္းျပည္တာဝန္ ဝတၱရားမပ်က္ေအာင္ 

ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ဇာနည္ေမာင္ေရ

 ေအာင္သေျပ ေတာင္းဆုေခြ် ေဘးဘယာေဝးကြာ ေအးျမေစ

 စိေႏၱျမတ္ဘုရားမေလ

ခ်စ္ေရးဆို မွုဳမထားနဲ႕ေလ စစ္ေရးကို ဂရုထားလို႕ေလ

 ေမမွာပါရေစ ခ်စ္သက္ေဝ ေအာ္ ခ်စ္သက္ေဝ 

စာေခြ ပါးလိုက္ေပါ့ေလ

ကြန္ပ်ဴတာ သံုးစြဲရန္ ျပင္ဆင္ျခင္း

          ၁၉၈၄ ခုနွစ္တြင္ စစ္တကၠသိုလ္၌ ကြန္ပ်ဴတာမ်ား သံုးစြဲနိုင္ေရး စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ရန္ ညႊန္ၾကားခ်က္ ရရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မ်ား ကြန္ပ်ဴတာဌာနတြင္ ၁၀-၆-၈၄ မွ ၁၆-၁၀-၈၄ အထိ ဖြင့္လွစ္ေသာ အေျခခံ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္း အမွတ္စဥ္ ၁ ကို သခ်ၤာဌာနမွ ဗိုလ္မွဴးျမင့္ေအာင္ ဗိုလ္မွဴးတိုးတိုး ဗိုလ္မွဴးတိုက္စံနွင့္ ရူပေဗဒဌာနမွ ဗိုလ္ၾကီးထြန္းျမင့္ ဗိုလ္ၾကီးေသာင္းေရႊတို႕ ၅ ဦးကို ေစလႊတ္ျပီး တက္ေရာက္ေစခဲ့သည္။
    ၁၇-၃-၈၆ တြင္ စကၤာပူနိုင္ငံ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က လက္ေဆာင္ေပးေသာ Lingo PC-88XT အမ်ိဳးအစား ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုး ေလ့က်င့္ေရး ညႊန္ၾကားေရးမွဴးရံုးကတစ္ဆင့္ စစ္တကၠသိုလ္သို႕ ေရာက္ရွိလာသည္။ စာၾကည့္တိုက္တြင္ ေလေအးစက္တပ္ ကြန္ပ်ဴတာအခန္း ျပဳလုပ္ျပီး သံုးစြဲခဲ့သည္။ သခ်ၤာဌာနမွ ဗိုလ္မွဴး တိုးတိုး (ဒုမွဴးၾကီး ေဇာ္ထက္) သည္ ထိုကြန္ပ်ဴတာကို အသံုးျပဳျပီး A Myanmar Character Printing Program ေရးဆြဲခဲ့သည္။ ၁၅-၂-၉၀ တြင္ Sakata KGB Colour Monitor တစ္လံုးနွင့္ ဆက္စပ္ ပစၥည္းမ်ား Panasonic KXB 1081 Printer နွစ္လံုး ထပ္မံ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ သခ်ၤာဌာနက တာဝန္ယူျပီး တတိယနွစ္နွင့္ စတုတၳနွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားအား Computer Science ဘာသာရပ္ကို စတင္ သင္ၾကားနိုင္ခဲ့သည္။
    စစ္တကၠသိုလ္ ဖြဲ႕စည္းပံုဇယား ကဖ-၁၀၅ ခ(၉၁) အရ ကြန္ပ်ဴတာဌာနကို သီးျခား ဖြဲ႕စည္းခြင့္ ရရွိခဲ့သည္။ ၆-၄-၉၁ ရက္ေန႕တြင္ ကြန္ပ်ဴတာ ၁၅ လံုး ဝယ္ယူခြင့္ ရရွိေသာေၾကာင့္ စာၾကည့္တိုက္ အေဆာက္အံုတြင္ တိုးခ်ဲ႕ ေဆာက္လုပ္ ေနရာခ်ထားျပီး ၁၉၉၂ တြင္ ကြန္ပ်ဴတာ ဌာနမွဴးအျဖစ္ သခ်ၤာဌာနမွ ဗိုလ္မွဴးတိုက္စံကို တာဝန္ေပးခဲ့သည္။ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း အမွတ္စဥ္ ၃၄ မွ စျပီး ကြန္ပ်ဴတာ ဘာသာရပ္ကို တစ္ပတ္ ၄ ၾကိမ္ တိုးခ်ဲ႕ သင္ၾကားေပးနိုင္ခဲ့သည္။ တတိယနွစ္ သင္တန္းသားမ်ားကို ဒုတိယနွစ္ဝက္ ပညာသင္ကာလနွင့္ စတုတၳနွစ္ သင္တန္းသားမ်ား၏ ပထမနွစ္ဝက္ ပညာသင္ကာလတြင္ ကြန္ပ်ဴတာ ဘာသာရပ္ကို စာေတြ႕ လက္ေတြ႕ သင္ၾကား နိုင္ခဲ့သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္လက္ရံုးေရြးခ်ယ္ျခင္း

    ၁၉၇၄ ေအာက္တုိဘာ ၃၀ ရက္စြဲပါ စာအမွတ္ ၁၈၈၆/၆/ဦး၃ အရ ဒုတိယကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ၾကည္း)က စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား၏ စစ္လက္ရံုးသတ္မွတ္ျခင္း စည္းမ်ဥ္းကို အတည္ျပဳခဲ့သည္။ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား (ၾကည္း ေရ ေလ) စစ္လက္ရံုး ေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕တြင္ ဒုတိယကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ၾကည္း)က အဓိပတိအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္၍ ဒုတိယကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ေရ) ဒုတိယကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ေလ) စစ္ေရးခ်ဳပ္ ေလ့က်င့္ေရး ညႊန္ၾကားေရးမွဴးတို႕က အဖြဲ႕ဝင္မ်ား အျဖစ္ ပါဝင္ျပီး စစ္ရာထူးခန္႕ခ်ဳပ္က အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ပါသည္။ တတိိယနွစ္ သင္တန္း ကာလတြင္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါသည္။ စစ္လက္ရံုးေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕က လူေတြ႕ စစ္ေမးေသာ အခါတြင္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစရန္အတြက္ လိုအပ္ေသာ စာရင္းဇယားမ်ားကို စစ္တကၠသိုလ္က ျပဳစုေပးရပါသည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

သမၼတတပ္ခြဲ၊ ေအာင္စစ္သည္တပ္ခြဲ

 

          စစ္တကၠသိုလ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ တပ္ခြဲအခ်င္းခ်င္း ယွဥ္ျပိဳင္ေစျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ေလာင္းတိုင္း၏ အရည္အေသြး ပိုမို တိုးတက္လာေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ၁၉၅၇-၅၈ ေလ့က်င့္ေရးနွစ္မွ စ၍ သမၼတတပ္ခြဲ ျပိဳင္ပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ စာေပပညာ စစ္ပညာ ကုိယ္လက္ၾကံ့ခိုင္ေရး စစ္ေရးျပ ေခါင္းေဆာင္မွဳ စည္းလံုးညီညြတ္စြာ ေဆာင္ရြက္မွဳ အားကစား စသည္တို႕ကို ယွဥ္ျပိဳင္ေစခဲ့သည္။ ထိုသို႕ ယွဥ္ျပိဳင္၍ အနိုင္ရရွိေသာ တပ္ခြဲကို သမၼတအလံေတာ္ အပ္နွင္း၍ သမၼတတပ္ခြဲ ဟူေသာအမည္ကို သင္တန္းနွစ္ တစ္ခုလံုး ခံယူေစခဲ့သည္။ သမၼတတပ္ခြဲ ျပိဳင္ပြဲတြင္ ပထမဆံုး အနိုင္ရေသာ ဘုရင့္ေနာင္ တပ္ခြဲအား ၁၉၅၉ ေမလ ၁၁ ရက္တြင္ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတ မန္းဝင္းေမာင္ကုိယ္တိုင္ ၾကြေရာက္ျပီး သမၼတအလံေတာ္ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ပါသည္။ သမၼတတပ္ခြဲအလံမွာ အဝါေရာင္ေအာက္ခံ အလယ္တြင္ အစိမ္းေရာင္ ကေဒါင္းပံုပါေသာ ငါးေပ သံုးေပ အလံ ျဖစ္သည္။ သမၼတတပ္ခြဲ အလံျပိဳင္ပြဲ သမၼတအလံေတာ္ဟူ၍ ၁၉၆၁-၆၂ ပညာသင္နွစ္ထိ သံုးနွုန္းေခၚဆိုခဲ့ျပီး ၁၉၆၂-၆၃ ပညာသင္နွစ္မွစ၍ ေအာင္စစ္သည္တပ္ခြဲ ျပိဳင္ပြဲဟု အမည္ေျပာင္းခဲ့သည္။ ေအာင္စစ္သည္တပ္ခြဲ အလံမွာ ေအာက္ခံ ၾကက္ေသြးေရာင္အလယ္တြင္ အစိမ္းေရာင္ ကေဒါင္းပံု ပါရွိသည္။ ယေန႕တိုင္ေအာင္ ေအာင္စစ္သည္အလံကို ေအာင္စစ္သည္တပ္ရင္း တပ္ခြဲတို႕တြင္ အသံုးျပဳလ်က္ ရွိပါသည္။
    ေအာင္စစ္သည္တပ္ခြဲ ျပိဳင္ပြဲအတြက္ သင္တန္းနွစ္အလိုက္ ျပိဳင္ပြဲမ်ားနွင့္ သင္တန္းနွစ္ အားလံုး စုေပါင္းပါဝင္ရေသာ ျပိဳင္ပြဲမ်ားရွိသည္။ ေအာက္တန္းပထမနွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားသည္ ခံနိုင္ရည္ ဇြဲ စိတ္ဓာတ္ရွိိရန္ နယ္ေက်ာ္ေျပးျပိဳင္ပြဲ ေအာက္တန္း ဒုတိယနွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားသည္ ကိုယ္လက္ၾကံ့ခိုင္ေရး က်ြမ္းဘားျပိဳင္ပြဲ အထက္တန္း ပထမနွစ္(တတိိယနွစ္) ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားသည္ ေသနတ္ပစ္ျပိဳင္ပြဲ အထက္တန္းဒုတိယနွစ္ (စတုတၳနွစ္) ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားသည္ ေခ်မွဳန္းေရးျပိဳင္ပြဲမ်ားကို ုသင္တန္းနွစ္အလိုက္ ယွဥ္ျပိဳင္ရသည္။ တပ္ခြဲအတြင္းရွိ သင္တန္းနွစ္အားလံုး အဖြဲ႕အစည္းအလိုက္ စုေပါင္းပါဝင္ ယွဥ္ျပိဳင္ရေသာ ျပိဳင္ပြဲမ်ားမွာ ေဘာ္လီေဘာ ဘတ္စကက္ေဘာ ေဘာလံုး လက္ေဝွ႕ ေျပးခုန္ပစ္ စေသာ အားကစား ျပိဳင္ပြဲမ်ား အိပ္ေဆာင္စည္းကမ္း စစ္ေရးျပျပိဳင္ပြဲမ်ားနွင့္ ဗိုလ္ေလာင္း တစ္ဦးခ်င္းအလိုက္ ရရွိေသာ စာေပပညာ စစ္ပညာ ရမွတ္မ်ား ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းမ်ား ပါဝင္သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

ေက်ာင္းတည္ျမဲအမိန္႕

စစ္တကၠသိုလ္၏ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္မွဳအရ ေန႕စဥ္လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ လုိက္နာရန္ လိုအပ္သည့္ ေက်ာင္းတည္ျမဲအမိန္႕ကို ၁-၇-၅၉ ေန႕တြင္ Defence Services Academy Standing Ordder ( First Edition) ျဖင့္ ထုတ္ျပန္၍ ၁၁-၁-၆၃ ရက္ေန႕တြင္ အျမဲတမ္း ေက်ာင္းတည္ျမဲအမိန္႕အျဖစ္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ဗိုလ္မွဴးၾကီး အယ္လ္ခြန္ေနာင္ လက္မွတ္ေရးထိုးျပီး အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

ဗိုလ္ေလာင္းအခ်င္းခ်င္း ကြပ္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း

    ၁၉၅၅ ဇူလိုင္ ၁ မွစ၍ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို တပ္ခြဲအသြင္ ဖြဲ႕စည္း ေလ့က်င့္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း လက္ခံပတ္ အမွတ္စဥ္ ၁ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား စတုတၳနွစ္ေရာက္သည့္ ၁၉၅၈ ခုနွစ္မွ စ၍ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို အခ်င္းခ်င္း လက္ေတြ႕ ကြပ္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေစခဲ့သည္။ တပ္ခြဲလိုက္ တာဝန္က် ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားမွာ-
အေနာ္ရထာတပ္ခြဲ
တပ္ခြဲမွဴး        ဗလသန္႕စင္
တပ္စုမွဴး        ဗလေမာင္လတ္
တပ္စုမွဴး        ဗလတင္လိွဳင္
တပ္စုမွဴး        ဗလဘိုရွိန္း
တပ္ခြဲအရာခံဗိုလ္    ဗလဥာဏ္လင္း
တပ္ခြဲတပ္ၾကပ္ၾကီး    ဗလတင္ေအး
ဘုရင့္ေနာင္တပ္ခြဲ
တပ္ခြဲမွဴး        ဗလေမာင္ေသာင္း
တပ္စုမွဴး        ဗလတင္ဦး
တပ္စုမွဴး        ဗလေမာင္ေမာင္
တပ္စုမွဴး    ဗလၾကည္လြင္
တပ္ခြဲအရာခံဗိုလ္    ဗလေအာင္ကို
တပ္ခြဲတပ္ၾကပ္ၾကီး    ဗလခင္ေမာင္ျမင့္
အပတ္စဥ္ ၁ မွ က်န္ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား အားလံုးသည္ တပ္ၾကပ္ၾကီး တာဝန္က်မ်ား ျဖစ္သည္။
    ၁၉၇၅-၇၆ ပညာသင္နွစ္တြင္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး ဗိုလ္မွဴးၾကီး ခင္ေမာင္တင့္က ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ရင္း တည္ျမဲအမိန္႕နွင့္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း စနစ္မ်ား စာေစာင္တြင္ ဗိုလ္ေလာင္းအခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း ပဲ့ျပင္ဆံုးမျခင္း မိမိျပစ္ခ်က္ကုိ ရဲဝ့ံစြာ ဝန္ခံတတ္ျခင္း စနစ္တို႕ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ထုတ္ေပးရမည္။ သို႕ေသာ္ ဗိုလ္ေလာင္းအခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ စနစ္သည္ ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ရင္း တည္ျမဲအမိန္႕နွင့္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း စနစ္မ်ား ေဘာင္အတြင္းမွသာ လိုက္နာ လုပ္ေဆာင္ ၾကရမည္။ ရိုက္နွက္ျခင္း ဆဲေရးတိုင္းထြာျခင္းနွင့္ လူ႕က်င့္ဝတ္နွင့္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ိဳး လံုးဝ ေပးနိုင္ခြင့္မရွိ။ အရာရွိမ်ားက အျမဲတမ္း စစ္ေဆး ၾကပ္မတ္၍ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို ပဲ့ျပင္ သြန္သင္ ဆံုးမ ျပဳျပင္ ေနရမည္။ စစ္စြမ္းရည္ ထက္ျမက္ေရးနွင့္ နိုင္ငံေရး အသိဥာဏ္ တိုးတက္ ျမင့္မားေစေရးအတြက္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားအား ဦးေဆာင္မွဳ ေပးသြားရမည္ဟု မူတစ္ရပ္ ခ်မွတ္ေပးခဲ့ပါသည္။
     ဗိုလ္ေလာင္းအခ်င္းခ်င္း ကြပ္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္ရာတြင္ စည္းကမ္းတက် ျဖစ္ေစေရးအတြက္ ၁၉၉၀ ျပည့္နွစ္ နိုဝင္ဘာလ ၁-၂ ရက္မ်ားတြင္ ထိုစဥ္က တြဲဖက္ စစ္ေရးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ မင္းသိမ္း ဥကၠဌအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေသာ အဖြဲ႕က စစ္တကၠသိုလ္သို႕ လာေရာက္ အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္ကာ နည္းလမး္ ရွာေဖြခဲ့သည္။
    စစ္တကၠသိုလ္ ပထမနွစ္အတြက္ ပဏာမ ေရြးခ်ယ္ေရာက္ရွိလာေသာ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕ အမွတ္ ၁ အေျခခ် စစ္ေဆးရံုတြင္ ေဆးစစ္ျပီး ေအာင္ျမင္ေသာအခါ ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ခြဲမ်ားသို႕ ခြဲေဝ ဖြဲ႕စည္းေလ့ ရွိသည္။ တပ္ခြဲသြင္း၍ ဗိုလ္ေလာင္းအခ်င္းခ်င္း ေအာက္တြင္ ထားရွိေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕ နွစ္ၾကီး ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားသည္ ပထမနွစ္ ဝင္ေရာက္စ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို ကြပ္ကဲ ၾကပ္မတ္ရာတြင္ လြဲမွားစြာ ျပဳမူခဲ့မွဳမ်ား ရွိသည္။ စစ္တကၠသိုလ္ေရာက္စ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား စိတ္ဓာတ္ေရးရာတြင္ က်ဆင္းမွဳမ်ား ရွိနိုင္ေသာေၾကာင့္ ၁၉၈၄ ခုနွစ္ အမွတ္စဥ္ ၂၉ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ပထမနွစ္တြင္ ေဆးစစ္ ေအာင္ျမင္ျပီးခ်ိိန္ တပ္ခြဲမ်ားသို႕ ခြဲေဝ ေစလႊတ္ျခင္း မျပဳဘဲ သီးျခားထား၍ ေလ့က်င့္ေရး အရာရွိမ်ားက တိုက္ရိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္ ကြပ္ကဲခဲ့သည္။ ဗိုလ္ေလာင္း အသိအမွတ္ျပဳ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနား ျပီးေသာအခါမွ တပ္ခြဲမ်ားသို႕ ခြဲေဝေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၈၅ အမွတ္စဥ္ ၃၀ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ပထမနွစ္ မွစျပီး ေဆးစစ္ျပီးခ်ိန္ တပ္ခြဲမ်ားသို႕ ခြဲေဝေစလႊတ္ျပီး ဗိုလ္ေလာင္းအခ်င္းခ်င္း ကြပ္ကဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ အမွတ္စဥ္ ၃၃ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္း ပထမနွစ္ထိ ျဖစ္သည္။
    ၁၉၈၉ ခုနွစ္ အမွတ္စဥ္ ၃၄ နွင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္နွစ္ အမွတ္စဥ္ ၃၅ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ပထမနွစ္ ဝင္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ အရာရွိမ်ား တိုက္ရိုက္ကြပ္ကဲျပီး ၁၉၉၁ အမွတ္စဥ္ ၃၆ နွင့္ ၁၉၉၂ အမွတ္စဥ္ ၃၇ ပထမနွစ္ကို တပ္ခြဲမ်ားသို႕ ခြဲေဝ ေပးပို႕ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၉၃ ခုနွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း အမွတ္စဥ္ ၃၈ တြင္ သီးျခားထားရွိကာ အရာရွိမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္မွဳစနစ္ ျပန္လည္ ေျပာင္းခဲ့ပါသည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

အေပ်ာ္တမ္းအသင္းအဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕စည္းျခင္း

          စစ္တကၠသိုလ္ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား စိတ္အပန္းေျပေစေရး ဗဟုသုတ တိုးပြားေရးအတြက္ ဓာတ္ပံုရိုက္ အသင္း ေရဒီယို အသင္း ေသနတ္ပစ္ ေလ့က်င့္ေရး အသင္း စကားရည္လုပြဲ ယွဥ္ျပိဳင္သူအသင္း ေလယာဥ္ပံုစံငယ္ တည္ေဆာက္ေရး အသင္း ေလွေလွာ္ရြက္တိုက္ အသင္း ျမင္းစီးအသင္း ျပဇာတ္အနုပညာ အသင္း ေရကူးအသင္းနွင့္ အမဲလိုက္ ငွက္ပစ္အသင္းတို႕ကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ကန္ေတာ္ၾကီး ေနာင္ခမ္းၾကီးဘုရားသို႕ တပ္ခြဲမွဴးမ်ား ဦးေဆာင္၍ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ျခင္း တပ္ခြဲအလိုက္ စုေပါင္းစားေသာက္ျခင္း ကခုန္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခြင့္ ျပဳခဲ့သည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

အရပ္သား ေက်ာင္းသားမ်ားကို သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးျခင္း

    စစ္ဘက္ အရာရွိမ်ားသာမက အရပ္သား ေက်ာင္းသား မ်ားကိုလည္း စစ္ပညာနွင့္ ေခတ္ပညာ စြယ္စံုတတ္ေျမာက္သည့္ ဘြဲ႕ရပုဂၢိဳလ္မ်ားအျဖစ္ ေမြးထုတ္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၁၉၆၂ တြင္လက္ခံခဲ့သည္။ အရပ္သား ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား နည္းတူ စစ္ပညာနွင့္ တကၠသိုလ္ပညာ သင္ယူရသည့္ျပင္ စစ္တကၠသိုလ္၏ စည္းကမး္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကိုလည္း တိက်စြာ လိုက္နာရသည္။ မိမိ စရိတ္ျဖင့္ စစ္တကၠသိုလ္တြင္ ေက်ာင္းအိိပ္ေက်ာင္းစား ေနထိုင္ရပါသည္။ သင္တန္း ျပီးဆံုး ေအာင္ျမင္ေသာအခါ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က ဝိဇၨာ သိပၸံဘြဲ႕ ဒီဂရီမ်ား ခ်ီးျမွင့္ေပးျပီး တပ္မေတာ္သို႕ ဝင္ေရာက္လိုလွ်င္ ေနာက္ဆံုးနွစ္တြင္ ေလွ်ာက္ထားရသည္။

    အရပ္သား ေက်ာင္းသားမ်ားကို လက္ခံသင္ၾကားရန္ အေထြေထြ ပဋိညာဥ္ကို ၁၁-၁-၆၂ တြင္ ျပင္ဆင္ေရးဆြဲျပီး အရပ္သား ေက်ာင္းသား ၇ ဦးကို လက္ခံပတ္ အမွတ္စဥ္ ၈ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းသားမ်ားနွင့္အတူ လက္ခံခဲ့သည္။ ယင္းတို႕အနက္ သင္တန္းသား ၅ ဦးသည္ ၁၉၆၆ ေမလတြင္ ျပန္တမ္းဝင္အရာရွိ ခန္႕အပ္ခံရသည္။ က်န္ ၂ ဦးမွာ စာေမးပြဲ ၁ နွစ္က်၍ ၁၉၆၇ ဧျပီလတြင္ ျပန္တမ္းဝင္အရာရွိိ ခန္႕အပ္ ခံရသည္။ အရပ္သား ေက်ာင္းသားမ်ားကို လက္ခံပတ္ အမွတ္စဥ္ ၈ တစ္ခုတည္းတြင္သာ လက္ခံသင္ၾကားေပးခဲ့သည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

အလုပ္သင္ဗိုလ္သင္တန္း

    တပ္မေတာ္အတြက္ လုိအပ္ေသာ အရာရွိမ်ားကို အခ်ိန္တို ကာလအတြင္း ေမြးထုတ္နိုင္မည့္ စီမံခ်က္ကို ၁၉၇၀ ျပည့္နွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္ေန႕ ေလ့က်င့္ေရးနွင့္ စီမံေရး ညႊန္ၾကားေရးမွဴးရံုးခန္း အစည္းအေဝးတြင္ ေဆြးေနြးညွိနွိဳင္းခဲ့သည္။ အေျခခံပညာ အထက္တန္း စာေမးပြဲကို ခ အဆင့္ ေအာင္ျမင္ျပီီး ၁၆ နွစ္မွ ၁၉ နွစ္အတြင္း လူငယ္မ်ားကို စစ္ပညာတြင္ တပ္စုမွဴးအဆင့္ တကၠသိုလ္ပညာတြင္ ဥပစာအဆင့့္ထိ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးျပီး အလုပ္သင္ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား ေမြးထုတ္ေပးရန္ ျဖစ္သည္။ အလုပ္သင္ဗိုလ္မ်ားအတြက္ စာေပပညာ သင္ၾကားပို႕ခ်မွဳကို စစ္တကၠသိုလ္က တာဝန္ယူျပီး စစ္ပညာ ေလ့က်င့္မွဳကို ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းက တာဝန္ယူရသည္။

    ၁၉၇၁ ခုနွစ္မွစ၍ အလုပ္သင္ဗိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းအမွတ္စဥ္ ၁ မွ ၃ ထိ ပထမ ၆ လကို စစ္တကၠသိုလ္တြင္ စာေပသင္ၾကားေပးခဲ့သည္။ အလုပ္သင္ဗိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ခြဲကို ဗႏၶဳလတပ္ခြဲ အမည္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းေလ့က်င့္ ေပးခဲ့သည္။ အလုပ္သင္ဗိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း အမွတ္စဥ္ ၄ ကို ျပင္ဦးလြင္၌ အမွတ္ ၂ ေလ့က်င့္ေရးတပ္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ျပီး တကၠသိုလ္ စာေပပညာရပ္မ်ားကို စစ္တကၠသိုလ္ စာေပဌာနမွ အရာရွိမ်ားက သြားေရာက္ သင္ၾကားေပးခဲ့သည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

အနီးကပ္ၾကီးၾကပ္ အုပ္ထိန္းသူစနစ္ Brother Guardian System

          ဗိုလ္ေလာင္းအခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္ ကြပ္ကဲရာတြင္ ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ရင္း၌ တာဝန္ေပးခံရေသာ တပ္ရင္း တပ္ခြဲ တပ္စုုတာဝန္က် ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကသာ အုပ္ခ်ဳပ္ကြပ္ကဲ အျပစ္ေပးျခင္း ျပဳခဲ့ရာမွ လက္ခံပတ္ အမွတ္စဥ္ ၁၃၊ ၁၄၊ ၁၅၊ ၁၆ မ်ားတြင္ ဗိုလ္ေလာင္းအခ်င္းခ်င္း အနီးကပ္ ၾကီးၾကပ္အုပ္ထိန္းသူစနစ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တတၠသိုလ္တည္ေထာင္ရန္ စိတ္ကူးနွင့္ ေဆြးေႏြးမွဳ

          ျမန္မာနိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမွဳ ကာလအတြင္း ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ အဖြဲ႕သည္ ၁၉၄၁ ခုနွစ္ ဧျပီလ ၂၅ ရက္ေန႕မွ ေအာက္တုိဘာလ ၅ ရက္ေန႕ထိ ဟိုင္နန္ကြ်န္း စန္ယ ေတာင္သူလယ္သမား သင္တန္းေက်ာင္း (The Sanya Peasants Training Center In Hainan)တြင္ စစ္ပညာမ်ားကို သင္ၾကားခဲ့ၾကသည္။ စစ္ပညာကို ေလ့က်င့္သင္ၾကား ေနစဥ္အတြင္း ဂ်ပန္နိုင္ငံတြင္ ရွိေသာ စစ္တကၠသိုလ္မ်ား၏ အေျခအေနကို တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ေလ့လာ အကဲခတ္ ခဲ့ၾကသည္။ ဂ်ပန္နိုင္ငံတြင္ ၾကည္း ေရ ေလ စစ္တကၠသိုလ္မ်ား သီးျခား တည္ေထာင္ ေလ့က်င့္ေပးေနေသာေၾကာင့္ ဂ်ပန္ တပ္မေတာ္အတြင္း လက္ရံုးတပ္ဖြဲ႕ တစ္ခုနွင့္ တစ္ခု မနာလို ဝန္တိုစိတ္မ်ား ထားရွိမွဳ၊ ဂုဏ္တုဂုဏ္ျပိဳင္စိတ္မ်ား ကိန္းေအာင္းမွဳတို႕ကိုု ေလ့လာသံုးသပ္မိသည္။ ထုိျဖစ္ရပ္ကို သင္ခန္းစာယ၍ ေနာင္အနာဂတ္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္မည့္ အရာရွိမ်ားသည္ စည္းလံုးညီညြတ္မွု ရွိေစရန္ အတြက္ ၾကည္း ေရ ေလ လက္ရံုးတပ္ အရာရွိမ်ားကို စစ္ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းတည္း ထားရွိိ ေလ့က်င့္ေပးလွ်င္ ပို၍ အဆင္ေျပမည္ဟု ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ မိၾကသည္။ စစ္တကၠသိုလ္ ဖြင့္လွစ္တည္ေထာင္ရန္ စိတ္ကူးမွဳသည္ ျမန္မာတပ္မေတာ္၏ အစျဖစ္ေသာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (Burma Independence Army) မဖြဲ႕စည္းမီကပင္ သေႏၶတည္ခဲ့သည္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တကၠသိုလ္ ဖြင့္လွစ္ရန္ ျပင္ဆင္မွဳ

    ျမန္မာနိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရျပီးခ်ိန္တြင္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ဘဝနွင့္ စစ္ေရး ေလ့က်င့္စဥ္က ၾကံစည္ စိတ္ကူးခဲ့ေသာ စစ္တကၠသိုလ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ဖြင့္လွစ္နိုင္ေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ စစ္ရံုးခ်ဳပ္က ေလ့လာေရး မစ္ရွင္ အဖြဲ႕သံုးဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းျပီး အိႏၵိယ ပါကစၥတန္ ျဗိတိသွ် ယူဂိုစလားဗီးယား အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနွင့္ ဥေရာပ နိုင္ငံမ်ားသို႕ေစလႊတ္၍ စစ္ေက်ာင္းၾကီးမ်ား ဖြင့္လွစ္နိုင္ေရး ေလ့လာေစခဲ့သည္။ ေလ့လာေရးအဖြဲ႕မ်ား ျပန္လည္ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ စစ္ေက်ာင္းမ်ား ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ေရး ဆပ္ေကာ္မတီ ကို စစ္ဦးစီးဌာနက ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့သည္။ ထိုေကာ္မတီက ေလ့လာေရး အဖြဲ႕မ်ား၏ အစီရင္ခံစာမ်ား အၾကံျပဳတင္ျပခ်က္မ်ား မွတ္တမ္းမ်ားကို အေျခခံျပီး ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္အတြက္ ေလ့က်င့္ေရးဆိုင္ရာ မူဝါဒမ်ား ေရးဆြဲခဲ့ပါသည္။
    ၁၉၅၂ ခုနွစ္ နိုဝင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန႕တြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္အတြက္ စစ္ေက်ာင္းၾကီးမ်ား ဖြဲ႕စည္းနိုင္ေရး ေဆြးေႏြးမွဳကို စစ္ရံုးခ်ဳပ္တြင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သဘာပတိ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေအာင္ၾကီး၊ အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္မွဴးထြန္းအံု ျဖစ္ျပီး ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေမာင္ေမာင္၊ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေသာင္းၾကည္၊ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေက်ာ္ဦး၊ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး သန္းစိန္၊ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ဘသန္းနွင့္ ဗိုလ္ၾကီး ေမာင္ေမာင္ေလးတို႕ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ အစည္းအေဝးတြင္ စစ္တကၠသိုလ္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးရာတြင္  တပ္မေတာ္စစ္တကၠသိုလ္ ကို တပ္မေတာ္ ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းအား အေျချပဳ၍ ၁၉၅၃ ခုနွစ္အတြင္း ဖြင့္လွစ္ရန္ စစ္တကၠသိုလ္ ဝင္ခြင့္ အရည္အခ်င္း သင္တန္းကာလ သင္ၾကားေပးမည့္ စာေပပညာ အဆင့္အတန္းမ်ားကို ေဆြးေႏြး ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ စစ္ေက်ာင္းၾကီးမ်ား ဖြဲ႕စည္းေရး စီမံကိန္း တစ္ရပ္ ေရးဆြဲ တင္ျပရန္ အမွတ္(၁) ေျခလ်င္တပ္မဟာ တပ္ေပါင္းစု တပ္မင္း ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေမာင္ေမာင္ ဦးေဆာင္ေသာ ေလ့လာေရး အဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္း တာဝန္ ေပးအပ္ခဲ့သည္။
    ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေမာင္ေမာင္ ဦးစီးေသာ ေလ့လာေရး အဖြဲ႕သည္ ၁၉၅၂ ခုနွစ္ နိုဝင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႕တြင္ စစ္ရံုးအရာရွိရိပ္သာ အသစ္တြင္ အစည္းအေဝး က်င္းပခဲ့သည္။ စစ္တကၠသိုလ္ကို ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းကို အေျချပဳ၍ အနီးစခန္း ေလယာဥ္ကြင္းအနီးတြင္ ဖြင့္လွစ္ရန္ ၾကည္းေရေလ အျမဲတမ္း ျပန္တမ္းဝင္ အရာရွိမ်ား ျဖစ္လာမည့္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို ေခါင္းေဆာင္မွဳ ကြပ္ကဲမွဳ အေျခခံမ်ား ပညာအရည္အခ်င္းမ်ား ျပည့္စံုေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးရန္ ဝိဇၨာ သိပၸံနွင့္ ညီမွ်ေသာ တကၠသိုလ္ပညာကို စစ္တကၠသိုလ္တြင္ ၄ နွစ္ သင္ၾကားေပးရန္ ဝိဇၨာ သိပၸံ ပညာရပ္မ်ားအျပင္ လူမွဳေရးသိပၸံ နိုင္ငံေရးသိပၸံ ေဘာဂေဗဒ ဘာသာစကား စစ္သမုိင္းဘာသာရပ္နွင့္ အေျခခံ စစ္သင္တန္းမ်ားကိုပါ ထည့္သြင္း သင္ၾကားေပးရန္ တပ္မေတာ္(ေလ၊ေရ) အတြက္ ဒုတိယနွစ္ အျပီးတြင္ ျမန္မာနိုင္ငံ သို႕မဟုတ္ ျဗိတိန္နိုင္ငံတြင္ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာရပ္မ်ား ေလ့လာဆည္းပူးနိုင္ေရး ေစလႊတ္ေပးရန္ စစ္တကၠသိုလ္ သင္တန္းဌာနတြင္ ဗိုလ္ေလာင္းအင္အား ၄၀၀ ခန္႕ ဗိုလ္သင္တန္းဌာနတြင္ ဗိုလ္ေလာင္း ၃၀၀ ခန္႕ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တကၠသိုလ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရး အဖြဲ႕

    စစ္တကၠသိုလ္ ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ေရးအတြက္ ပဏာမ ေဆြးေႏြးျပီး စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ကို္ယ္တိုင္ ဦးစီးေသာ စစ္တကၠသိုုလ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေရးအဖြဲ႕ကို၁၉၅၃ ခုနွစ္ ေမလအတြင္း ကာကြယ္ေရး ဝန္ၾကီးက ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့သည္။ စစ္တကၠသိုလ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေရးအဖြဲ႕၏ ပထမအၾကိမ္ အစည္းအေဝးကို ၁၉၅၃ ခုနွစ္ ဇြန္လ ၁၈ ရက္ ေန႕တြင္ စစ္ရံုး စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္၏ အစည္းအေဝးခန္းမတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ စစ္တကၠသိုလ္တြင္ ဝိဇၨာသိပၸံ ပညာရပ္မ်ားကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အစီအမံျဖင့္ သင္ၾကားရန္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မွဳကို တပ္မေတာ္ အာဏာပို္င္မ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္တြင္ ထားရွိရန္၊ ပညာသင္ၾကားရာတြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နွင့္ အျပိဳင္အဆိုင္ မျဖစ္ေရး၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၏ အကူအညီျဖင့္သာ သင္ၾကားရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တကၠသိုလ္ဖြဲ႕စည္းေရး အထူးေကာ္မတီ

    စစ္တကၠသိုလ္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ေရးအဖြဲ႕က စစ္တကၠသိုလ္ဖြဲ႕စည္းေရး အထူးေကာ္မတီကို ဗိုလ္မွဴးၾကီးေမာင္ေမာင္အား ဦးစီးေစျပီး ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့သည္။ အထူးေကာ္မတီက ၁၉၅၃ ခု ဇူလိုင္လ ၄ ရက္ေန႕တြင္ အစီရင္ခံ တင္ျပခဲ့သည္။
    အထူးေကာ္မတီသည္ စစ္တကၠသိုလ္၏ ရည္မွန္းခ်က္နွင့္ လုပ္ငန္းတာဝန္ လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားအျဖစ္ အေထြေထြပဋိညာဥ္ (General Charter) တစ္ရပ္ကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးဆြဲအၾကံျပဳခဲ့သည္။ တင္ျပခ်က္ကို စစ္တကၠသိုလ္၏ ပထမ ပဋိညာဥ္အျဖစ္ ၁၉၅၃ ဇူလိုင္ ၆ ရက္ေန႕တြင္ ျပဌာန္းသတ္မွတ္ခဲ့သည္။
    ယင္းပဋိညာဥ္တြင္ စစ္တကၠသိုလ္၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားနွင့္ ပတ္သက္၍ စစ္ဘက္ပညာမ်ား တတ္က်ြမ္းျပီး ထိုးထြင္းဥာဏ္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္တတ္ရန္၊ အျမင္က်ယ္ေစရန္ သိပၸံပညာ ဓာတုေဗဒပညာ လူမွဳေရး ပညာေရးနွင့္ ဗဟုသုတမ်ား သင္ၾကားျပီး တိုးခ်ဲ႕ဆည္းပူးရန္ သူရသတၱိနွင့့္ ျပည့္စံုျပီး ကတိသစၥာရွိရန္ ျမင့္ျမတ္ေသာစိတ္ထား အက်င့္စာရိတၱ ကိုယ္က်င့္တရား ျပည့္စံုေစရန္ ၾကံ့ခိုင္မွဳ ဇြဲရွိျပီး ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္တတ္ရန္ ေခါင္းေဆာင္မွဳ အဂၤါရပ္မ်ားနွင့္ ျပည့္စံုေစရန္ဟူ၍ က်ယ္ျပန္႕စြာ ေဖာ္ျပထားသည္။
    ၁၉၅၃ ခုနွစ္ စစ္တကၠသိုလ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ စစ္ပညာေရာ ေခတ္ပညာပါ က်ြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္သည့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အရာရွိမ်ား ေမြးထုတ္နိုင္ေရး တစ္နည္းအားျဖင့္ နိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ေမြးထုတ္နိုင္ေရး ပင္ျဖစ္သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တကၠသိုလ္ ဖြဲ႕စည္းဖြင့္လွစ္ေရး အမိန္႕အာဏာ

   စစ္တကၠသိုလ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအမိန္႕ ရရွိေရးအတြက္ ၁၉၅၄ ခုနွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂ ရက္ေန႕မွ စတင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ရရွိေသာေၾကာင့္ ၁၉၅၄ ခု ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႕တြင္ ကာကြယ္ေရး စစ္တကၠသိုလ္ (ပထမဆင့္) ကို ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ခြင့္ျပဳေၾကာင္း စစ္ရံုး အျမဲတမ္းအတြင္းဝန္ဌာနက စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရံုး (တာဝန္နွင့္ စီမံဌာန)ကို အေၾကာင္းၾကားခဲ့သည္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရံုး တာဝန္နွင္ စီမံဌာနက ၁၉၅၄ ၾသဂုတ္လ ၁၀ ရက္ေန႕တြင္ စစ္တကၠသိုလ္ ဖြဲ႕စည္းခြင့္ အမိန္႕အာဏာကို စစ္ေရးခ်ဳပ္ဌာနသို႕ ထုတ္ျပန္ေပးခဲ့သည္။ စစ္ေရးခ်ဳပ္ဌာနက ကာကြယ္ေရး စစ္တကၠသိုလ္ ဖြဲ႕စည္းရမည့္ေန႕နွင့္ ကာလ အပိုင္းအျခားကို ၁၉၅၄ ၾသဂုတ္လ ၁၇ ရက္ေန႕တြင္ ထုတ္ျပန္ေပးခဲ့သည္။ အမိန္႕စာတြင္ ကာကြယ္ေရး  စစ္တကၠသိုလ္ကို ၁၉၅၄ ခုနွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႕ သို႕မဟုတ္ ထို႕ထက္ ေနာက္က်ေသာ အမွန္တကယ္ ဖြဲ႕စည္းသည့္ ေန႕ရက္မွ စတင္ ဖြဲ႕စည္းရန္ ပါရွိခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ၁၉၅၄ခုနွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႕ကို စစ္တကၠသိုလ္ စတင္ သေႏၶယူေသာေန႕ဟု သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
    မူလက စစ္တကၠသိုလ္ အမည္ကို Defence Services Military Academy ဟု သံုးနွဳန္းခဲ့ေသာ္လည္း အျပီးသတ္ အမည္ေပးေရးအတြက္ စဥ္းစားၾကရာတြင္ အဂၤလိပ္လို အက္ဥပေဒ ထည့္သြင္းေရးအတြက္ Defence Services Academy ဟု ေခၚရန္နွင့္ ျမန္မာလို သင့္ေတာ္သလို ေနာက္မွ ျပန္ယူရန္ ၁၉၅၃ ခုနွစ္ ဇူလိုင္လ ၁ ရက္ေန႕တြင္ က်င္းပေသာ စစ္တကၠသိုလ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးအဖြဲ႕၏ ဒုတိယအၾကိမ္ အစည္းအေဝးက ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။ စစ္ရံုး စစ္ဦးစီးဌာနက ဖြဲ႕စည္းခြင့့္ အမိန္႕ထုတ္ျပန္ရာတြင္ ကာကြယ္ေရးစစ္တကၠသိုလ္ ဟု သံုးစြဲခဲ့သည္။
    ၁၉၅၄ ခု စက္တင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန႕တြင္ စစ္ရံုး စစ္ဦးစီးဌာနက စစ္ေရးခ်ဳပ္ဌာနသို႕ စစ္တကၠသိုလ္ ဖြဲ႕စည္းခြင့္ အမိန္႕အာဏာ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ဖြဲ႕စည္းျခင္း၌ မူတည္ရန္ ဖြဲ႕စည္းပံုဇယား ပထမဆင့္ ဖြဲ႕စည္းပံုတြင္ အရာရွိ ၁၂ ေယာက္ အျခားအဆင့္ ၂၄၅ ေယာက္ တြဲဖက္ ၄ ေယာက္ ေပါင္း ၂၆၁ ဦးပါရွိသည္။ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးမွာ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီး အဆင့္သာျဖစ္ျပီး သင္တန္းသား ဗိုလ္ေလာင္း ၁၀၀ ကို ဖြဲ႕စည္းပံု အင္အားတြင္ မထည့္သြင္းခဲ့ပါ။ စစ္ဘက္ အာဏာပိုင္မ်ားနွင့္ တကၠသိုလ္ အာဏာပိုင္မ်ား သေဘာတူညီခ်က္အရ စစ္တကၠသိုလ္ စာေပဌာနခြဲ ၈ ခု (အဂၤလိပ္၊ ျမန္မာ၊ ရာဇဝင္၊ ပထဝီဝင္၊ ေဘာဂေဗဒ၊ သခ်ၤာ၊ ရူပေဗဒ၊ ဓာတုေဗဒ) ဖြဲ႕စည္းပံု အျပင္တြင္ သီးသန္႕ ၃၀ ေယာက္ ခန္႕အပ္ခဲ့ပါသည္။
    ၁၉၅၅ ခု မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႕နွင့္ ၁၉၅၅ ခု ဇြန္လ ၆ ရက္ေန႕တြင္ စစ္ေရးခ်ဳပ္ဌာန ဖြဲ႕စည္းပံု ၂ ၾကိမ္ ျပင္ဆင္ခဲ့ပါသည္။ စုစုေပါင္း အျခားအဆင့္အင္အား ၂၄၀ ျဖစ္လာပါသည္။ ထပ္မံ၍ ၁၃-၈-၅၆ တြင္ ျပင္ဆင္ခ်က္ ၁၊ ၂၅-၇-၅၇ တြင္ ျပင္ဆင္ခ်က္ ၂ နွင့္ ၁-၁၂-၅၉ တြင္ ျပင္္ဆင္ခ်က္ ၃၊ ၉-၁-၆၁ တြင္ ျပင္ဆင္ခ်က္ ၄၊ ၉-၈-၆၁ တြင္ ျပင္ဆင္ခ်က္ ၅ တို႕ကို စစ္ေရးခ်ဳပ္ရံုးမွ အတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။ ထိုသို႕ ျပင္ဆင္ျခင္း ၂ ၾကိမ္၊ ျပင္ဆင္ခ်က္ ၅ ၾကိမ္အျပီးတြင္ စစ္တကၠသိုလ္ ဖြဲ႕စည္းပံုမွာ အရာရွိ ၁၉၊ အျခားအဆင့္ ၃၀၄၊ ဗိုလ္ေလာင္း ၂၀၀ စုစုေပါင္း ၅၂၃ ေယာက္ ရွိလာပါသည္။ ထို႕ျပင္ သင္ၾကားေရး အရာရွိ ၁၀၃၊ အျခားအဆင့္ ၁၆ ေပါင္း ၁၁၉ ေယာက္ ျဖစ္လာပါသည္။ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးသည္ ဗိုလ္မွဴးၾကီးအဆင့္ ျဖစ္လာပါသည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တကၠသိုလ္ ဖြင့္လွစ္ျခင္း

    စစ္တကၠသိုလ္ ဖြင့္လွစ္ရန္ ေနရာကို ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕ အနီးစခန္း ေလယာဥ္ကြင္းအနီးဟု လ်ာထားသတ္မွတ္ခဲ့ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ ဖြင့္လွစ္ေသာအခါတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ရပ္ေစာက္ျမိဳ႕အနီး၌ ဗထူးတပ္ျမိဳ႕ ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၅ ခုနွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၄ ရက္ ဗထူးတပ္ျမိဳ႕ ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားတြင္ စစ္တကၠသိုလ္ ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားကို ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဦးနု တက္ေရာက္ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့သည္။
    ၁၉၅၅ ခု ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၅ ရက္ေန႕တြင္ စစ္တကၠသိုလ္၏ ပထမဆံုး ယာယီေက်ာင္းအုပ္ၾကီး အျဖစ္ ဂ်ပန္နိုင္ငံ ဘုရင့္စစ္တကၠသိုလ္ ( Imperial Japanese Academy) သင္တန္းဆင္းေသာ ၾကည္း ၃၅၂၆ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေက်ာ္စိုးနွင့္ ေလ့က်င့္ေရးမွဴးခ်ဳပ္အျဖစ္ ဒုတိယ အပတ္ ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းဆင္း ၾကည္း ၅၅၈၀ ဗိုလ္ၾကီး ဝင္းေဖတို႕ကို ခန္႕အပ္ တာဝန္ေပးခဲ့သည္။ စစ္တကၠသိုလ္ စာေပဌာနအတြက္ ၁၉၅၅ ဇြန္လအတြင္း စာေပညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးဘိုးသုန္ အပါအဝင္ အင္အား ၃၀ ကို သတ္မွတ္ တာဝန္ေပးခဲ့သည္။
    ေက်ာင္းဌာနခ်ဳပ္ရံုးတြင္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး ဒုလက္ေထာက္ စစ္ေရးနွင့္ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ နွင့္ တပ္ေရးဗိုလ္ၾကီးတို႕ ရွိျပီး ေက်ာင္းဌာနခ်ဳပ္ ေအာက္တြင္ ေလ့က်င့္ေရးဌာန (Training Wing)၊ စာေပဌာန (Academic Wing)၊ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳဌာန (Administrative Wing) ဟူ၍ ဌာနၾကီး သံုးခု ရွိသည္။ ေလ့က်င့္ေရးဌာနကို ေလ့က်င့္ေရးမွဴးခ်ဳပ္ (Chief Instructor) က အုပ္ခ်ဳပ္၍ လက္ေလာက္တြင္ တပ္ခြဲတစ္ခြဲ ရွိိသည္။ စာေပဌာနကို စာေပညႊန္ၾကားေရးမွဴး (Director of Studies ) က အုပ္ခ်ဳပ္၍ ျမန္မာစာဌာန၊ အဂၤလိပ္စာဌာန၊ သခ်ၤာဌာန၊ ရူပေဗဒဌာန၊ ဓာတုေဗဒဌာန၊ ရာဇဝင္ဌာန၊ ပထဝီဝင္ဌာန၊ ေဘာဂေဗဒဌာန ဟူ၍ ဌာနၾကီး ၈ ခု ရွိပါသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳဌာနကို အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ ဌာနမွဴးက အုပ္ခ်ဳပ္ပါသည္။ ေက်ာင္းဌာနခ်ဳပ္ရံုးတြင္  ဒုလက္ေထာက္ စစ္ေရးနွင့္ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္မွာ ဗိုလ္ၾကီးလွေမာင္ ျဖစ္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ ယာယီတပ္ခြဲမွဴး တြဲကိုင္ပါသည္။ တပ္ေရးဗိုလ္ၾကီးမွာ ဗိုလ္ၾကီး ခင္ေမာင္ေလး ျဖစ္ပါသည္။
    ေလ့က်င့္ေရးဌာနတြင္ ယာယီ ေလ့က်င့္ေရးမွဴးခ်ဳပ္မွာ ဗိုလ္ၾကီး ဝင္းေဖ ျဖစ္၍ ဗိုလ္ေလာင္း တပ္ခြဲမွဴးတာဝန္ကိုပါ ပူးတြဲထမ္းေဆာင္ပါသည္။ အဂၤလန္ ဘုရင့္ စစ္တကၠသိုလ္ (ပထမပတ္) ဆင္း ဗိုလ္ၾကီး ေက်ာ္ေဇာက ဒုတပ္ခြဲမွဴး တာဝန္ ယူပါသည္။ ေနာင္ ဗိုလ္ၾကီး ေက်ာ္ေဇာက တပ္ခြဲမွဴး ျဖစ္လာျပီး ဒုတပ္ခြဲမွဴးမွာ အဂၤလန္ ဘုရင့္စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္ ၈ ဆင္း ဗိုလ္ၾကီး ခ်စ္ေဆြ ျဖစ္လာပါသည္။ တပ္စုမွဴးမ်ားမွာ တပ္စု ၁ မွဴး အဂၤလန္ ဘုရင့္ စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္ ၉ ဆင္း ဗိုလ္ဝင္းေမာင္ (ေျခလ်င္တပ္ဖြဲ႕)၊ တပ္စု ၂ မွဴး အဂၤလန္ ဘုရင့္စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္ ၁၀ ဆင္း ဗိုလ္ေသာင္းထိုက္ (အေျမာက္တပ္ဖြဲ႕) နွင့္ တပ္စု ၃ မွဴး အဂၤလန္ ဘုရင့္စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္ ၁၀ ဆင္း ဗိုလ္ခင္ေမာင္တင့္ (သံခ်ပ္ကာယႏၱရားတပ္ဖြဲ႕) တို႕ျဖစ္ၾကပါသည္။ ၾကံ႕ခိုင္ေရး အရာရွိအျဖစ္ ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္း အပတ္စဥ္ ၉ ဆင္းျပီး အဂၤလန္နိုင္ငံ (Aldershot Physical Training School) မွ ၾကံ့ခိုင္ေရးနည္းျပ သင္တန္း တက္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ေက်ာ္ေအးက တာဝန္ယူပါသည္။
    စာေပဌာနတြင္ ဦးဘိုးသုန္က စာေပညႊန္ၾကားေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ယူျပီး လက္ေထာက္ စာေပညြန္ၾကားေရးမွဴးမွာ ဗိုလ္ၾကီး ဘေသင္း (ေမာင္သုတ) ျဖစ္သည္။ စစ္တကၠသိုလ္ စာေပဌာနအတြက္ အရာရွိမ်ားကို ၁၉၅၅ ခု ဧျပီလနွင့္ ေမလမ်ားတြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၌ ေခၚယူခန္႕ထားျပီး ဗထူးသို႕ မပို႕မီ မွီျငမ္းျပဳစုရမည့္ စာအုပ္မ်ား စုေဆာင္းျခင္း ရန္္ကုန္တကၠသိုလ္ ဆိုင္ရာ စာေပဌာနမွဴးမ်ားနွင့္ တိုင္ပင္၍ စစ္တကၠသိုလ္အတြက္ သင့္ေလ်ာ္မည့္ သင္ရိုးဇယားမ်ား ေရးဆြဲျခင္း နွင့္ လက္ေတြ႕ျပသရန္ သင္ခန္းစာ အစီအစဥ္မ်ား ေရးဆြဲျခင္း ကိစၥရပ္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ျပီး ၁၉၅၅ ခု ဇြန္လအတြင္း ဗထူးျမိဳ႕သို႕ ပို႕ေပးခဲ့ပါသည္။
    လက္ခံပတ္ ၁ ဖြင့္ခ်ိိန္တြင္ စာေပဌာန အရာရွိမ်ားမွာ ျမန္မာစာဌာနတြင္ လထ ကထိက ဦးျမင့္ၾကည္၊ နည္းျပ ဦးတင္ေမာင္၊ နည္းျပ ဦးလွမိုး၊ အဂၤလိပ္စာဌာနတြင္ လထကထိက မစၥတာ ဒါးဘား၊ နည္းျပ ဗိုလ္ၾကီး ေမာင္ေမာင္၊ နည္းျပ ဗိုလ္မ်ိဳးေအာင္၊ ပထဝီဝင္ဌာနတြင္ လထကထိက ဦးေက်ာ္၊ နည္းျပ ဗိုလ္စိန္ဘန္း၊ ရာဇဝင္ဌာနတြင္ လထကထိက ဗိုလ္မွဴးျမေအာင္(ေရ)၊ နည္းျပ ဗိုလ္ၾကီး ျမေက်ာ္၊ နည္းျပ ဦးတင္ေမာင္ရင္၊ ေဘာဂေဗဒ ဌာနတြင္ လထကထိက မစၥတာဝူူးဟား၊ နည္းျပ ဗိုလ္ၾကီး လွေရႊ၊ သခ်ၤာဌာနတြင္ နည္းျပ ဗိုလ္ၾကီး ထြန္းလြင္၊ ဓာတုေဗဒ ဌာနတြင္္ နည္းျပ ဗိုလ္ၾကီး ေစာေအာင္၊ နည္းျပ ဗိုလ္ၾကီး ေစာျမင့္နွင့္ ရူပေဗဒ ဌာနတြင္ လထကထိက ဦးေအးသိန္း၊ နည္းျပ ဗိုလ္ၾကီး မီးလင္းတို႕ ျဖစ္ပါသည္။
    အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ ဌာနတြင္ တပ္ခြဲမွဴးအျဖစ္ ဗိုလ္ၾကီး လွေမာင္က ပူးတြဲကိုင္ျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ဗိုလ္ၾကီး ပီတာေအာင္ဝင္း၊ ဒုတပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္ၾကီး ေဖၾကည္၊ တပ္ေထာက္နွင့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ အရာရွိ ဗိုလ္ၾကီး ခင္ေမာင္ေက်ာ္နွင့္ ေက်ာင္းအရာခံဗိုလ္ အရာခံဗိုလ္ ေမာင္ေက်ာ္တို႕ ျဖစ္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အရာထမ္း အမွဳထမ္းတို႕သည္ ၁၉၅၅ ခု မတ္လတြင္ ဗထူးသို႕ ေရာက္ရွိတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။   
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား ေရြးခ်ယ္ျခင္း

    စစ္တကၠသိုလ္သို႕ ဝင္ေရာက္သင္ၾကားလိုေသာ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ရန္ စစ္တကၠသိုလ္ဝင္ စာစစ္အဖြဲ႕ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားကို အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ ေရးဆြဲျပီး ၁၉၅၅ ခု မတ္လ ၇ ရက္ေန႕တြင္ စစ္ရံုးေကာ္မတီ အမိန္႕အမွတ္ င/အထူး/၅၅ ျဖင့္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီးက ဖြဲ႕စည္းေပးေသာ အဖြဲ႕ဝင္ ၇ ဦးတြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဆီးနိတ္ အဖြဲ႕ဝင္ ၃ ဦးပါဝင္သည္။ စစ္တကၠသိုလ္ ဝင္ခြင့္ စာေမးပြဲ အဆင့္အတန္းကို မက္ထရစ္ (Metric) စာေမးပြဲ အဆင့္အတန္း မနိမ့္က်ေစရန္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ စစ္တကၠသိုလ္ စာစစ္အဖြဲ႕၏ ပထမအၾကိမ္ အစည္းအေဝးကို ၁၉၅၅ မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႕တြင္ စစ္ရံုး ဒဂံုရိပ္သာတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ သဘာပတိအျဖစ္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ဝင္းက ေဆာင္ရြက္ျပီး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္၊ ဝိဇၨာပညာ မဟာဌာနမွဴး၊ သိပၸံပညာ မဟာဌာနမွဴး၊ စစ္တကၠသိုလ္ စာေပ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးတို႕က အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္။ စစ္တကၠသိုလ္ စာေမးပြဲ ဝင္ခြင့္ ျပဳစုျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္းတို႕ကို တကၠသိုလ္မွ ဘာသာရပ္ ပါေမာကၡမ်ားက တာဝန္ယူျပီး အေထြေထြ ဗဟုသုတ ေမးခြန္းကို တပ္မေတာ္ ဗိုလ္ေရြးအဖြဲ႕က တာဝန္ယူခဲ့သည္။ စစ္တကၠသိုလ္ လက္ခံပတ္ ၁ ဝင္ခြင့္ စာေမးပြဲကို ၁၉၅၅ ခု ဧျပီလ ၄ ရက္မွ ၆ ရက္ေန႕ထိ ျမိဳ႕ၾကီး ၁၉ ျမိဳ႕တြင္ တစ္ျပိဳင္တည္း က်င္းပခဲ့သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တကၠသိုလ္ အမည္

     စစ္တကၠသိုလ္ အမည္နွင့္ ပတ္သက္၍ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ Defence Services Academy ဟု သံုးစြဲခဲ့ပါသည္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ရံုးဌာနက ဖြဲ႕စည္းခြင့္ အမိန္႕အာဏာ ထုတ္ျပန္ရာတြင္ ကာကြယ္ေရးစစ္တကၠသိုလ္ ဟု သံုးစြဲခဲ့ျပီး ၁၉၅၅ ေမလ ၂၆ ရက္ေန႕တြင္ စစ္ဦးစီးဌာန (တာဝန္စီမံေရး) က စစ္တကၠသိုလ္ ဟု ျပင္ဆင္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ေၾကးနန္းေရးရာတြင္ စတသ ဟု သံုးစြဲခဲ့သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

လက္ခံပတ္ ၁ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း

   ၁၉၅၅ ခု ဧျပီလဆန္းတြင္ စစ္တကၠသိုလ္ ဝင္ခြင့္ ေရးေျဖစာေမးပြဲ က်င္းပျပီး ဧျပီလကုန္တြင္ ေရးေျဖေအာင္ျမင္သူမ်ားကို ဗိုလ္ေရြးအဖြဲ႕သို႕ ေခၚယူစစ္ေဆးခဲ့ပါသည္။ စစ္ေဆးမွဳ အရပ္ရပ္ျပဳလုပ္ျပီး ဗိုလ္ေလာင္း ၅၄ ဦးကို အျပီးသတ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါသည္။ လက္ခံပတ္ ၁ အတြက္ အျပီးသတ္ ေရြးခ်ယ္ခံရေသာ ဗိုလ္ေလာင္း ၅၄ ဦးသည္ ဗထူးျမိဳ႕သို႕ ၁၉၅၅ ဇြန္လ ၁၈ နွင့္ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ေရာက္ရွိပါသည္။ စစ္တကၠသိုလ္ လက္ခံပတ္ ၁ သင္တန္းကို ၁၉၅၅ ခု ဇူလိုင္လ ၁ ရက္ေန႕တြင္ စတင္ သင္ၾကားသည္။ ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားကို ဇူလိုင္ ၄ ရက္ ေန႕မွသာ က်င္းပျပီး ထိုစဥ္က ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး ဦးဗေဆြ တက္ေရာက္ ဖြင့္လွစ္ေပးသည္။ စစ္ရံုးခ်ဳပ္ စစ္ဦးစီးဌာနမွ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေအာင္ၾကီး၊ ေတာင္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမွဴးနွင့္ စစ္ရံုးခ်ဳပ္မွ အရာရွိၾကီးမ်ား တက္ေရာက္သည္။ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး နွင့္ ဗိုလ္မွဴးၾကီး ေအာင္ၾကီးတို႕က ၾသဝါဒစကားမ်ား ေျပာၾကားခဲ့သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ခြဲမ်ား ဖြဲ႕စည္းျခင္း

  
၁၉၅၅ ဇူလိုင္ ၁ ရက္ေန႕မွစ၍ လက္ခံပတ္ ၁ ဖြင့္လွစ္ေသာအခါ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို ေအာင္ဆန္းတပ္ခြဲ ဟူ၍ ဖြဲ႕စည္းထားပါသည္။ ၁၉၅၆-၅၇ ေလ့က်င့္ေရးနစ္တြင္ လက္ခံပတ္ ၂ ဝင္ေရာက္လာေသာအခါ တပ္ခြဲတစ္ခြဲ ထပ္တိိုး၍ ေအာင္ေဇယ်တပ္ခြဲဟု အမည္ေပးခဲ့သည္။ တပ္ခြဲ ၂ ခြဲ ျဖစ္လာေသာအခါ တပ္ခြဲမ်ားကို လက္ခံပတ္အလိုက္ မခြဲေတာ့ဘဲ လက္ခံပတ္ ၂ ခုမွ သင္တန္းသားမ်ားကို တပ္ခြဲ ၂ ခြဲတြင္ မွ်၍ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ၁၉၅၇-၅၈ နွစ္တြင္ လက္ခံပတ္ ၃ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ေအာင္ဆန္း၊ ေအာင္ေဇယ် အမည္မ်ားကို ေျပာင္း၍ အေနာ္ရထာနွင့္ ဘုရင့္ေနာင္ တပ္ခြဲဟု ဖြဲ႕စည္းကာ လက္ခံပတ္ ၃ မွ သင္တန္းသားမ်ားကို တပ္ခြဲ ၂ ခြဲ မွ်၍ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ လက္ခံပတ္ ၄ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းမ်ား ေရာက္ရွိျပီး လက္ခံပတ္ ၁ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း ေက်ာင္းဆင္းေသာ ၁၉၅၉ ဇြန္လ ၁ ရက္ေန႕ထိ တပ္ခြဲ ၂ ခြဲသာ ရွိခဲ့ပါသည္။ လက္ခံပတ္ ၆ သင္တန္း စတုတၳနွစ္ ေရာက္ေသာ ၁၉၆၃ ခုနွစ္တြင္ ေအာင္ေဇယ်တပ္ခြဲ၊ လက္ခံပတ္ ၈  သင္တန္း စတုတၳနွစ္ေရာက္ေသာ ၁၉၆၅-၆၆ ပညာသင္နွစ္တြင္ ေအာင္ဆန္းတပ္ခြဲ ထပ္မံဖြဲ႕စည္းခဲ့ပါသည္။ တပ္ခြဲ ၄ ခြဲ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ေရွးျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ နိုင္ငံကို ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ စစ္ဘုရင္မ်ားနွင့္ လြတ္လပ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ၾကီးကို ဂုဏ္ျပဳ၍ တပ္ခြဲအမည္ေပး ဖြဲ႕စည္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္ပညာ စာေပပညာ ေလ့က်င့္သင္ၾကားမွဳ စာေမးပြဲ စစ္ေဆးမွဳ

    အရာရွိငယ္သင္တန္း အဆင့္နွင့္ တူမွ်သည့္ စစ္ဘက္ ေလ့က်င့္ေရးသင္တန္းကို ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးသည္။ အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္လာနိုင္ေရးကို အဓိကထား၍ သင္ၾကားေပးသည္။ စစ္ဘက္ေလ့က်င့္ေရးနွင့္ တြဲဖက္၍ စစ္စည္းကမ္းကို အထူးအေလးထား သင္ၾကား လိုက္နာေစပါသည္။ ၾကံ့ခိုင္က်န္းမာေရးနွင့္ ပတ္သက္၍ ၾကံ့ခိုင္ေရး ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား သင္ၾကား ေလ့က်င့္ေစသည့္ျပင္ နွစ္သက္ရာ အားကစားမ်ားကို ေလ့က်င့္နိုင္ရန္ ပစၥည္းကိရိယာ အစံုအလင္ ထားရွိေပးသည္။ စစ္တကၠသိုလ္ သင္တန္းကာကလတြင္ စစ္ပညာရပ္နွင့္ ပတ္သက္၍ နွစ္စဥ္ စစ္ေရးျပ လက္နက္ငယ္ ေျမပံုဖတ္ စစ္ဥပေဒ စစ္သမိုင္း စိတ္ဓာတ္နွင့္ ေခါင္းေဆာင္မွဳ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံစစ္ပညာရပ္မ်ားနွင့္ စစ္ပရိယာယ္မ်ား အျခားလက္ရံုးနွင့္ ဝန္ထမ္းတပ္မ်ား ေလ့က်င့္ေရးျပင္ပ ေလ့က်င့္မွဳမ်ား ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား၏ ေဟာေျပာမွဳမ်ား ပါဝင္သည္။ စစ္ပညာနွင့္ ပတ္သက္၍ စနစ္တက် သုေတသနျပဳ၍ သင္ခန္းစာ ေလ့လာျပဳစုရန္ ၁၉၅၅ ဇူလိုင္တြင္ စစ္ေရးျပႏွင့္ စစ္ဥပေဒေကာ္မတီ လက္နက္ငယ္သင္တန္းနွင့္ ေျမပံုဖတ္နည္း ေကာ္မတီ စစ္သမိုင္း ေခါင္းေဆာင္မွဳနွင့္ အေထြေထြေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္းပံုနွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ ေကာ္မတီဟူ၍ ေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
    စာေပပညာကို ထုိေခတ္ကာလက ေခတ္ပညာဟု သံုးစြဲခဲ့သည္။ ထိုေခတ္ကာလ စစ္တကၠသိုလ္တြင္ ဗိုလ္ေလာင္းတစ္ဦး ေနထိုင္ သင္ၾကားရမည့္ အခ်ိန္ ၄ ႏွစ္တကာကာလကို ၂ ပိုင္း ခြဲျခား၍ ပထမပိုင္း ၂ နွစ္ကိို ေအာက္တန္း ပထမနွစ္ နွင့္ ေအာက္တန္း ဒုတိယနွစ္ (Junior one and Junior two) ဟုေခၚ၍ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၏ ဥပစာတန္း အဆင့္အတန္းနွင့္ ညီမွ်ေသာ ပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကားပို႕ခ်ေပးသည္။ ဒုတိယပိုင္း ၂ နွစ္ကို အထက္တန္း ပထမနွစ္ နွင့္ အထက္တန္း ဒုတိယနွစ္ (Senior One and Senior Two) ဟု ေခၚ၍ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဝိဇၨာ သိပၸံ အဆင့္အတန္းနွင့္ ညီမွ်သည့္ ပညာရပ္မ်ားကို သင္ၾကား ပို႕ခ်ေပးသည္။
    ေအာက္တန္း ၂ ႏွစ္တြင္ ျမန္မာစာ အဂၤလိပ္စာ သခ်ၤာ ဓာတုေဗဒ ရူပေဗဒ နိုင္ငံသမိုင္း ပထဝီဝင္ နွင့္ ေဘာဂေဗဒတို႕ကို သင္ၾကားေပးသည္။ ျမန္မာစာနွင့္ အဂၤလိပ္စာကို ဗိုလ္ေလာင္းတိုင္း သင္ၾကားရသည္။ က်န္ ၆ ဘာသာတြင္ သခ်ၤာ ဓာတုေဗဒ ရူူပေဗဒ ကို ဘာသာတြဲတစ္ခု သမိုင္း ပထဝီဝင္ ေဘာဂေဗဒ ဘာသာတြဲ တစ္ခုထားသည္။ ဗိုလ္ေလာင္း တစ္ဦးသည္ ပထမ အတြဲျဖစ္ေသာ သိပၸံဘာသာရပ္မ်ားကို ပင္ရင္းဘာသာ ယူ၍ ဝိဇၨာဘာသာရပ္မ်ားကို အရန္ဘာသာအျဖစ္ ယူရသည္။ ဒုတိယ ဘာသာတြဲျဖစ္ေသာ ဝိဇၨာဘာသာရပ္ကို ပင္ရင္း ဘာသာယူေသာ ဗိုလ္ေလာင္းသည္လည္း သိပၸံ ဘာသာရပ္မ်ားကို အရန္ဘာသာအျဖစ္ သင္ရသည္။ ဘာသာရပ္အားလံုးကို အနွံ့အစပ္ သိရွိနိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။ စစ္တကၠသိုလ္မွ ေအာင္ျမင္ျပီး၍ လက္ရံုးတပ္ဆိုင္ရာ မည္သည့္ အဆင့္ျမင့္ ပညာသင္တန္းမ်ားကိုမဆို ဆက္လက္ဆည္းပူးခ်ိန္တြင္ အခက္အခဲ မရွိိရန္ ျဖစ္သည္။
    အထက္တန္းနွစ္တန္းတြင္ သင္ၾကားပို႕ခ်ေသာ ဘာသာရပ္မ်ားမွာ ျမန္မာစာ အဂၤလိပ္စာ စစ္ပထဝီဝင္ နိုင္ငံေရးေဗဒ စစ္သမိုင္း ဥေရာပသမိုင္း ေဘာဂေဗဒ သခ်ၤာ ဓာတုေဗဒ ရူပေဗဒ နွင့္ စစ္သံုးသိပၸံ ျဖစ္သည္။ ဘာသာတြဲကို ေအာက္တန္းတြင္ယူခဲ့ေသာ ဘာသာရပ္အလိိုက္ သင့္ေတာ္ရာ ဘာသာတြဲကိို ယူခြင့္ျပဳသည္။
    ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡမ်ား၏ သတ္မွတ္ ၾကီးၾကပ္သည့္ သင္ရိုးဇယားအတိုင္း သင္ၾကားျပီး ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စာစစ္အဖြဲ႕ကပင္ ေအာင္ရွံဳး စိစစ္ဆံုးျဖတ္ေပးသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က ခ်ီးျမွင့္ေသာ ဝိဇၨာ သိပၸံ ဘြဲ႕မ်ားကို ခံယူၾကရသည္။ စစ္တကၠသိုလ္တြင္ သင္ၾကားပို႕ခ်ေသာ ဆရာ အရာရွိိမ်ားသည္ ဝိဇၨာ သိပၸံ (ဂုဏ္ထူး)၊ မဟာဝိဇၨာ မဟာသိပၸံ ဘြဲ႕ရမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၁၉၅၉ ခုနွစ္ ကာလအထိ ဗိုလ္ေလာင္း ၁၅၀ ခန္႕သာရွိျပီး ဆရာ ၄၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆရာ ဗိုလ္ေလာင္း အခ်ိဳးမွာ သံုးခ်ိဳးတစ္ခ်ိဳး ခန္႕ ရွိသည္။
    ၁၉၅၇-၅၈ ေလ့က်င့္ေရးနွစ္ မတိုင္မီ ျမန္မာစာ ဘာသာရပ္မွလြဲ၍ က်န္ဘာသာရပ္ အားလံုးကို အဂၤလိိပ္လိုသာ ပို႕ခ်သည္။ ၁၉၅၇-၅၈ ေလ့က်င့္ေရးနွစ္မွ စ၍ သိပၸံသာသာရပ္မ်ားမွအပ က်န္ဘာသာရပ္ အားလံုးကို ျမန္မာဘာသာျဖင့္သာ ပို႕ခ်သည္။ ေအာက္တန္း ပထမနွစ္ကိိုပါ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ သင္ၾကား ပို႕ခ်ပါသည္။
    လက္ခံပတ္ ၁ ေအာက္တန္း ပထမနွစ္ စာေမးပြဲကို စစ္တကၠသိုလ္ စာေပဌာနက ၾကီးၾကပ္ စစ္ေဆးခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ၁၉၅၆-၅၇ ပညာသင္နွစ္မွစ၍ ၁၉၆၃-၆၄ ပညာသင္နစ္ထိ စစ္တကၠသိုလ္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စာေမးပြဲမ်ား အားလံုးကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က စစ္ေမးခဲ့ပါသည္။
    စစ္တကၠသိုလ္သည္ ၁၉၆၄-၆၅ ပညာသင္နွစ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၏ လက္ေအာက္ခံ တကၠသိုလ္ဘဝမွ သီးျခား တကၠသိုလ္တစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။ စာေမးပြဲ ေမးခြန္းထုတ္ျခင္း စစ္ေမးျခင္းတို႕ကို စစ္တကၠသိုလ္ စာေပဌာနက ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
          ၁၉၈၈ အေရးအခင္း ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ကာလတြင္ ျမန္မာနိုင္ငံရွိ တကၠသိုလ္မ်ား အားလံုး ပိတ္ထားခဲ့ ရေသာ္လည္း စစ္တကၠသိုလ္သည္ အရွိိန္အဟုန္မပ်က္ ဖြင့္လွစ္ သင္ၾကားနိုင္ခဲ့သည္။ နိုင္ငံေတာ္ ျငိမ္ဝပ္ပိျပားမွဳ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ တိုင္းျပည္ကို ထိန္းသိမ္းတာဝန္ယူျပီး နိုင္ငံေရး စီးပြားေရး မူဝါဒမ်ား ေျပာင္းလဲ က်င့္သံုး လာသည့္အခါ စစ္တကၠသိုလ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းကို ျပင္ဆင္ ေျပာင္းလဲခဲ့သည္။
    စစ္တကၠသိုလ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ နုိင္ငံေတာ္ လြတ္လပ္ေရးနွင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ ခိုင္ျမဲေရးကို ကာကြယ္မည့္ ျပည္သူ႕တပ္မေတာ္အတြက္ လက္ရံုးရည္ နွလံုးရည္ ျပည့္ဝေသာ အရာရွိေကာင္းမ်ား ေလ့က်င့္ ေမြးထုတ္ေပးရန္ ဟူ၍ ျပင္ဆင္ခဲ့သည္။
    ၁၉၈၇ ခုနွစ္တြင္ အေျခခံပညာ အထက္တန္း ေအာင္ျမင္ေသာ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ဘာသာရပ္ အမ်ားစုတြင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ သင္ၾကား ေျပာဆိုခဲ့ရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အရပ္ဘက္ တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ ၁၉၈၇ ခုနွစ္ စာသင္နွစ္က စျပီး ဘာသာရပ္အားလံုးကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ သင္ရန္ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း အသစ္ ေရးဆြဲျပီး တကၠသိုလ္မ်ား ဗဟိုေကာင္စီ အစည္းအေဝး ၂/၈၇ တြင္ တင္ျပ အတည္ျပဳ ျပဌာန္းခ်က္ ရယူခဲ့သည္။ ၁၉၈၈-၈၉ ပညာသင္နွစ္မွ စျပီး အတည္ျပဳ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းအတိုင္း အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ သင္ၾကားခဲ့သည္။
    ၁၉၈၈ ခုနွစ္ နိုင္ငံေတာ္ျငိမ္ဝပ္ပိျပားမွဳ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ တာဝန္ယူခ်ိန္္မွ စျပီး စစ္တကၠသိုလ္တြင္ ယခင္က သင္ရိိုးဇယားတြင္ ပါဝင္သည့္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ သေဘာတရား ဘာသာရပ္ကို အျခားဘာသာရပ္ျဖင့္ အစားထိုး သင္ၾကားျခင္း ေဘာဂေဗဒ သမိုင္း ဘာသာရပ္မ်ားတြင္ ဆိုရွယ္လစ္ နိုင္ငံ တည္ေဆာက္ေရး ဆိုရွယ္လစ္ ေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္တို႕ကို အေလးေပး သင္ၾကားမွဳ ေလွ်ာ့ေပးခဲ့သည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

ျပင္ဦးလြင္သို႕ ေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း

     စစ္တကၠသိုလ္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည့္ ဗထူးျမိဳ႕သည္ ထိုေခတ္ကာလက ခရီးလမ္းေၾကာင္းအရ ေဝးကြာျပီး ဆက္သြယ္ရန္ ခက္ခဲေသာ အေနအထားတြင္ ရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေလ့က်င့္ေရး သင္ၾကား ပို႕ခ်ေရး ကူးသန္းသြားလာေရးတို႕အတြက္ ပို၍ အဆင္ေျပေသာ ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕သို႕ ၁၉၅၇ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႕မွ ၂၆ ရက္ေန႕အတြင္း ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။ ၁၉၅၇ ဇူလိုင္လ ၁ ရက္တြင္သင္တန္းမ်ား ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္နိုင္ခဲ့ပါသည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

အုပ္ထိန္းသူစနစ္ အခြင့္အေရးနွင့္ လစာရိကၡာ

          မိဘ အုပ္ထိန္းသူနွင့္ ေဝးကြာေသာ ေနရာတြင္ သင္တန္းတက္ေရာက္ေနေသာ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားအတြက္ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ေႏြးေထြးမွဳ လူငယ္မ်ား၏ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ားကို တည့္မတ္ေပးမွဳ တစ္ဦးခ်င္း၏ အခက္အခဲ ျပႆနာမ်ားကို ကူညီေျဖရွင္းေပးမွဳမ်ား ေဆာင္ရြက္နိုင္ရန္ အုပ္ထိန္းသူစနစ္ကို ၁၉၅၅ ၾသဂုတ္လ ၆ ရက္ေန႕မွ စတင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ စာေပညႊန္ၾကားေရးမွဴး၏ ဦးစီး အုပ္ခ်ဳပ္မွဳျဖင့္ ဌာနမွဴးတစ္ဦးလွ်င္ ဗိုလ္ေလာင္း ၃ ဦးစီ၊ နည္းျပဆရာတစ္ဦးလ်ွင္ ဗိုလ္ေလာင္း ၂ ဦးစီ အုပ္ထိန္းသူအျဖစ္ တာဝန္ေပးအပ္၍ စေနေန႕ ၁၃၀၀ မွ ၁၅၀၀ နာရီအတြင္း စာၾကည့္တိုက္၌ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေစပါသည္။ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခ်က္ အစီရင္ခံစာကို စာေပညႊန္ၾကားေရးမွဴးမွ တစ္ဆင့္ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီးထံသို႕တင္ျပရသည္။

    ဗိုလ္ေလာင္း တစ္ဦးသည္ ေလးနွစ္တာ ကာလ ပညာဆည္းပူးေနစဥ္ စစ္ဝတ္တန္ဆာ အျပည့္အစံု၊ ဗလာစာအုပ္မွစ၍ စာရြက္စာတမ္း အျပည့္အစံုရသည္။ က်န္းမာေရးအတြက္ ေဆးစစ္ ကုသမွဳ ခံယူခြင့္ရွိိသည္။ ရက္ရွည္ ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္ ခြင့္ျပန္ရန္အတြက္ တပ္မေတာ္ စရိတ္နွင့္ ခရီးသြားခြင့္လက္မွတ္ ရသည့္ျပင္ လစာအျဖစ္ ပထမနွစ္ ၆၂ က်ပ္ ၃၃ ျပား၊ ဒုတိယနွစ္ ၆၈ က်ပ္၊ တတိယနွစ္ ၈၁ က်ပ္ ၃၃ ျပား၊ စတုတၳနွစ္ ၈၇ က်ပ္ ၈၃ ျပား ရပါသည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စာရိတၱမ႑ိဳင္ေကာ္မတီ

          ၁၉၅၇-၅၈ ခုနွစ္တြင္ စာရိတၱမ႑ိဳင္ေကာ္မတီ (Honour Committee) ကို ဖြဲ႕စည္းသည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေက်ာင္းဆင္းျပီးလွ်င္ တပ္မေတာ္ အရာရွိေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေစေရး စစ္တကၠသိုလ္တြင္ ေလ့က်င့္ရင္း အက်င့္စာရိတၱကို တည္ေဆာက္နိုင္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ ေကာ္မတီမွာ သက္တမ္း ၁ နွစ္ ျဖစ္သည္။ ပထမအၾကိမ္ ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ ဒုတိယ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး အပါအဝင္ အရာရွိ ၃ ဦး ပါဝင္ေသာ အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းသည္။ ေနာင္တြင္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား  ကိုယ္တုိင္ ေဆာင္ရြက္သြားရန္ စီစဥ္ခဲ့သည္။ ေကာ္မတီ၏ ေဆာင္ပုဒ္မွာ သူရ သစၥာ သမာဓိ ျဖစ္သည္။ ၁၉၅၇-၅၈ စာရိတၱမ႑ိဳင္ေကာ္မတီတြင္-

ဗလအမွတ္ ၅၂    ဗလ ၾကည္လြင္    ဥကၠဌ

ဗလအမွတ္ ၅၀    ဗလ တင္ေအး    အဖြဲ႕ဝင္

ဗလအမွတ္ ၁၈    ဗလ တင္စိုး    အဖြဲ႕ဝင္

ဗလအမွတ္ ၄၄    ဗလ ဥာဏ္လင္း    အဖြဲ႕ဝင္

ဗလအမွတ္ ၉    ဗလ လွေမာ္    အတြင္းေရးမွဴး တို႕ျဖစ္သည္။

၁၉၅၈-၅၉ စာရိတၱမ႑ိဳင္ေကာ္မတီ တြင္

ဗလအမွတ္ ၄၇    ဗလ ေမာင္ေအး    ဥကၠဌ

ဗလအမွတ္ ၂၉    ဗလ တင္ဦး    အဖြဲ႕ဝင္

ဗလအမွတ္ ၅၀    ဗလ တင္ေအး    အဖြဲ႕ဝင္

ဗလအမွတ္ ၂၄    ဗလ ညြန္႕ေဌး    အဖြဲ႕ဝင္

ဗလအမွတ္ ၄၅    ဗလ တင္လွိိဳင္     အတြင္းေရးမွဴး တို႕ျဖစ္သည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တကၠသိုလ္ အလံ ေဆာင္ပုဒ္နွင့္ တံဆိပ္

       
      ၁၉၅၈ ေအာက္တိုဘာ ၁ ရက္ေန႕တြင္ ဒုတိယ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ (ေရ) ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ သူရ စည္သူသန္းေဖက စစ္တကၠသိုလ္အလံ အပ္နွင္းခဲ့ပါသည္။ ယခု စစ္တကၠသိုလ္ အလံသည္ ထုိ ေနာင္တစ္ေခတ္၏ ေအာင္စစ္သည္ စာတန္းပါ အလံကို အေျချပဳထားသည္။ စစ္တကၠသိုလ္၏ ေဆာင္ပုဒ္ျဖစ္ေသာ ေနာင္တစ္ေခတ္၏ေအာင္စစ္သည္ (The Triumphant Elite of the Future)ကို ဗိုလ္မွဴး ဘေသာင္းက တီထြင္ေရးသားခဲ့သည္။ သစၥာ-သိပၸ-သူရ ဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကိုလည္း ၁၉၅၉ ဇူလိုင္ ၄ ရက္က စတင္ သံုးစြဲခဲ့ပါသည္။ စစ္တကၠသိုလ္၏ အမွတ္အသားမွာ အလယ္တြင္ ၾကယ္ဝါ မိုးျပာေရာင္ေတာင္ပံနွင့္ နက္ျပာေရာင္ ေက်က္ဆူးတို႕ ျဖစ္သည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

နိုင္ငံျခား အၾကံေပးအရာရွိ တြဲဖက္မွဳ

          ၁၉၅၇ နိုင္ဝင္ဘာလမွ ၁၉၅၈ ေမလထိ အေမရိကန္ စစ္တကၠသိုလ္မွ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီး ဘတ္ဆင္ Lt.Col Richard J. Batson G.E. U.S Army ကို စစ္တကၠသိုလ္တြင္ အၾကံေပး အရာရွိအျဖစ္ တြဲဖက္ထားခဲ့သည္။
(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

စစ္တကၠသိုလ္ စာၾကည့္တိုက္

          စစ္ပညာ စာေပပညာ သင္ၾကား ေလ့လာမွဳတြင္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစရန္နွင့္ ဆရာနွင့္ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားအတြက္ မွီျငမ္း ကိုးကားရန္ ဗဟုသုတ ျဖစ္ေစရန္ အတြက္ တကၠသုိ္လ္ အဂၤါရပ္မ်ားနွင့္အညီ စာၾကည့္တိုက္ကို ၁၉၅၅ ေဖေဖၚဝါရီ ၁၄ ရက္မွ စတင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ဖြင့္စတြင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ စာအုပ္ ၂၉၇၇ အုပ္၊ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ စာအုပ္ ၇၆၄ အုပ္ ရွိသည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

အမ်ိဳးသမီး အရာရွိိသင္တန္း

          ၁၉၅၇ နိုဝင္ဘာ ၂၂ ရက္တြင္ အမ်ိဳးသမီး အရာရွိ အေျခခံသင္တန္း အမွတ္စဥ္ ၃ ကို သင္တန္းသူ ၁၄ ဦး၊ ၁၉၅၈ နိုဝင္ဘာ ၁ ရက္တြင္ အမွတ္စဥ္ ၄ ကို သင္တန္းသူ ၁၁ ဦး၊ ၁၉၆၀ ေဖေဖၚဝါရီတြင္ အမွတ္စဥ္ ၅ ကို သင္တန္းသူ ၁၁ ဦးနွင့္ ဖြင့္လွစ္ သင္ၾကား ေလ့က်င့္ေပးခဲ့သည္။

(စစ္တကၠသိုလ္ ေရႊရတု မဂၢဇင္း)

ေျခလ်င္တပ္ရင္းမွဴးသင္တန္း (၂၉) တြင္ ဆုရသူမ်ား

 ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္ဇင္ထက္

 ဗိုလ္မွဴးသန္းစိုးထိုက္

ဗိုလ္မွဴးစိုင္းသူရ၊  ဗိုလ္မွဴးေသာ္ဇင္နိုင္၊ ဗိုလ္မွဴးေဇာ္မင္းသန္႕၊ ဗိုလ္မွဴးေဇာ္ေအးထြန္း၊ ဗိုလ္မွဴးေကာင္းထက္စံ၊  ဗိုလ္မွဴးဝင္းမင္းသန္႕၊ ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္လင္း၊ ဗိုလ္မွဴးစိုးမင္းေအာင္၊ ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္ဇင္ထက္

ဗိုလ္မွဴးသန္းစိုးထိုက္၊ ဗိုလ္မွဴးေဇာ္သန္႕လြင္

 ဗိုလ္မွဴးရန္ေနာင္စိုး၊ ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္ထက္၊ ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္လင္း 

ဘုရင့္ေနာင္ေမာ္ကြန္းမ်ား

ေျခလ်င္တပ္ရင္းမွဴးသင္တန္း အမွတ္စဥ္ (၂၈) တြင္ ပထမရေသာ ဗိုလ္မွဴးထြန္းထြန္းေအာင္

 ေျခလ်င္တပ္ခြဲမွဴးသင္တန္း အမွတ္စဥ္ ၃၂ တြင္ ပထမရေသာ ဗိုလ္ၾကီးစိုင္းခင္ေအာင္တင့္

Intake Day 2012 at BCTC-28 (Bayintnaung)

ေအာင္ေဇယ်တပ္ခြဲက ညီအစ္ကိုမ်ား

 ေအာင္ေဇယ်တပ္ခြဲ တပ္ခြဲတာဝန္မွဴး လက္ပတ္

ေအာင္ေဇယ်တပ္ခြဲ မွ ဗိုလ္ေလာင္း ဂါဒီယန္ မိသားတစ္စု (အမွတ္စဥ္ ၄၀၊ ၄၃) တပ္ျပင္ထြက္ခါနီး အမွတ္တရ

ေလခၽြန္ရတဲ့ သီခ်င္း

ဗိုလ္ေလာင္းတပ္ရင္းမ်ားမွ စာေပသင္တန္းကို သြားတဲ့အခါ ျပန္တဲ့အခါမ်ားမွာ စစ္တီးဝိုင္းနဲ႕ စစ္သီခ်င္းဆိုျပီး စစ္ေရးျပ စစ္ေၾကာင္းနဲ႕ စနစ္တက် သြားရပါတယ္။ အပတ္စဥ္ ၾကာသပေတးေန႕မ်ားမွာေတာ့ သီခ်င္းမဆိုရဘဲ ေလခၽြန္ရပါတယ္။  Colonel Bogey သီခ်င္း ေတးသြားေလးကို ေအာက္မွာ နားဆင္နိုင္ပါတယ္

နတ္သွ်င္ေနာင္

ေတာင္တန္းျပာနဲ႕ေက်ာပိုးအိတ္

ေတာင္ျပာတန္းကသိတယ္

အသည္းနွလံုးကပါရွင္

အသည္းႏွလံုးကပါရွင္

 - (ေဒၚ)တင္တင္ျမ 

ေအးျမျမၾကည္လင္ လူထုရဲ႕ ေမတၱာေရစင္
ေရွ႕တန္းရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ ေတးလက္ေဆာင္ပင္
တိုင္းျပည္အတြက္ ေစတနာရွင္ ရဲေဘာ္အတြက္ ဆိုပါရင္
အစြမ္းကုန္ ကူညီလို႕ပင္ လွိဳက္လွဲေသာ အသည္းနွလံုးကပါရွင္
အေသြးအသား အရင္းအခ်ာအသြင္
ေရွ႕တန္းက ရဲေဘာ္စံုလင္
ဆံုေတြ႕ခဲ့စဥ္တုန္းက ရင္းနွီးေပ်ာ္ရႊင္
မေမ့ပါေၾကာင္း ပဏာေျခြတင္ ေတးလႊာသဆိုကာပင္
၀မ္းသာ ဂုဏ္ယူျဖစ္အင္ လွိဳက္လွဲေသာ အသဲနွလံုးကပါရွင္
တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ကိုေပးကာ ထာ၀စဥ္
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ တပ္မေတာ္ဂုဏ္အင္
ရဲေဘာ္နဲ႕ျပည္သူ ၾကည္ျဖဴလက္တြဲ အျမဲေပၚလြင္
ေရကိုသားေသာ္ အၾကားမထင္သလိုပင္ ခိုင္မာလက္တြဲခ်င္
ေအးျမျမၾကည္လင္ လူထုရဲ႕ ေမတၱာေရစင္
ေရွ႕တန္းရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ ေတးလက္ေဆာင္ပင္
တိုင္းျပည္အတြက္ ေစတနာရွင္ ရဲေဘာ္အတြက္ ဆိုပါရင္
အစြမ္းကုန္ ကူညီလို႕ပင္ လွဳိက္လွဲေသာ အသည္းနွလံုးကပါရွင္

ေတးေရး-သုခိေအာင္

စစ္သားဘဝ ရုရွားသီခ်င္း

စစ္သားခ်စ္သူ

မင္းခေယာက်္ား

ေအာင္ပြဲနဲ႕အတူ ျပန္လာမယ္

အေမခ်စ္တဲ့ အေဖတူသား

သားခ်စ္တဲ့ေမေမကို ခြဲလို႕ရယ္

ေ၀းရပ္ေျမတစ္ေနရာ ေရာက္ေနေသာ္လည္းကြယ္

နဲနဲေလးမွ စိတ္အားမငယ္

မတစ္ေထာင္တစ္ေကာင္ဘြားေဟ့ ေဟ့ေယာက္်ားဇာနည္နြယ္

အေမခ်စ္တဲ့အေဖတူသား ပီသရန္ရြယ္

အေမ့ဆႏၵျပည့္၀ေစရမယ္

တိုင္းျပည္နဲ႕လူမ်ိဳးအတြက္ အသက္ကိုေပးကာ

အေဖ့လိုပဲ တာ၀န္ေက်ပါ့မယ္

အေဖတို႕ရဲ႕ အသက္ေသြးနဲ႕ ရယူေပးခဲ့တဲ့

လြတ္လပ္ေရးအဓြန္႕ရွည္ေအာင္ကြယ္

သားတို႕လိုလူငယ္ေတြ တာ၀န္ရွိတယ္

အေမ့ဆိုစကား ၾကားေယာင္ကာရယ္

ဇြဲ သတိ အသဲထိ အျမဲရွိပါတယ္

အႏၱရယ္ေတြ ရန္စြယ္ေတြ သုတ္သင္ေခ်မွဳန္းမယ္

အေမခ်စ္တဲ့ အေဖတူသား ပီသရန္ရြယ္

အေမ့ဆႏၵ ျပည့္၀ေစရမယ္

တိုင္းျပည္နဲ႕လူမ်ိဳးအတြက္ အသက္ကုိေပးကာ အေဖ့လိုပဲ တာ၀န္ေက်ပါ့မယ္

ေတးေရး-ျပည္လွုိင္မင္းေအာင္

အခ်စ္စစ္သည္

Intake Day 2010 Pyin Oo Lwin

ပထမဆံုး အပတ္စဥ္အထိမ္းအမွတ္္ ရင္ထိုး

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၁ ခုနွစ္ ဧျပီလ ၁၀ ရက္ (ေက်ာင္းဆင္းျပီး ၄ ရက္အၾကာ) အပတ္စဥ္ အလံေတာ္ကို ဗိုလ္တစ္ေထာင္ဘုရား တြင္ သြားေရာက္ လွဴဒါန္းစဥ္ ေပးေသာ အမွတ္တရ ရင္ထိုး

စစ္တကၠသိုလ္ အမွတ္စဥ္ ၄၅ ေက်ာင္းဆင္းပြဲ

 

 

A Cadet's Diary (II)

  To read a diary let us live a while in the past, touch and hug back the old memories of unforgettable days, glorious and happiest moment in our life. I have written diary so far and love to read old ones, especially the diaries of my cadet life. The stories in the diaries sometimes turn into the lessons for my student cadets, sometimes make them laugh, sometimes teach and encourage them.

          I pick up a book that I have read several times. The book seems old with dog-eared pages. But for me, the diary book contains the great mementos and important episode of my life. Then I let the book open randomly and start to read the words. I found myself running.

          In the film Forrest Gump, Forrest did a long run for over three years. He is a good runner and his girlfriend’s words are always bouncing around in his heart. “Run, Forrest, run” said she so. He also ran and rescued his wounded comrades at Vietnam front-line. I’m running too not because of my girlfriend’s words nor am I a good runner. But if I stop for a rest, the devilish words will be heard from somewhere, “Hey, first year, why the hell aren’t you running?  You want get punished, huh? Run, first year, run!!”

          I have no other option except to resume my run. Yes, my life, to be exact, a first year cadet’s life started with a run.

          On the cloudy evening of April 30, 2000, our company commanding officer Major Thura Twin Ko Ko gathered first year cadets and briefed, “You all first year cadets are lucky to be in our Anawrahta Company. Only handsome cadets are welcome to our company.”

          Smiles flashed on our little faces hearing his words. A funny thought came to my mind to take a look at mirror again when I was back my place. He went on, “You all must be proud of being cadets of the Defence Services Academy and our company. A cadet of the DSA must have the ability to accomplish every coming mission. Yes! A cadet must be able to do everything.”

          His words made us feel better and stronger and let a serious thought with certainty float through our mind that we were not schoolboys anymore. We must be ready to be the real cadets of the DSA. He cleared our minds saying, “I’m worry you might have the wrong thought for what you are doing. The more training you have, the stronger and tougher you will be. You are running and sometime you might get punished. Everything you are doing is just you are being trained. Get your eyes and ears opened to learn everything.”  

          Right he said was. It was a romantic midnight to remember when I got punished and learned something I would never forget.

          Scattering clouds slowly began to roll cross the midnight sky, turning silver with the reflection of the crescent moon. I was standing by the end of ground-floor corridor and staring at the backyard scene of our company building. I felt something as if my heart was pierced by spears of melancholy when I heard the long siren of night train passing by in the distance. At that moment, I heard what sounded like a MiG flying two inches away from my ears.

          “First year, what the hell are you doing over there? It is your watch hour, huh? You are supposed to walk along the corridor swinging your hands in 90˚. But you were not. Right? So, do pushup 30 times.”

          “Aye, sir!” I replied him and paid the penalty for my carelessness. After that, he had a serious look at me standing in attention before him and said, “Nyi lay, what if you are in frontline doing such duty? What if you are dreaming and careless?”

          I was silenced in shame. He hesitated a moment and said, “You will be dead-man. Not only would you be in great trouble, but also your followers and comrades. That is why I punish you. Never be that again. Ok boy, carry on.”

          I was left in thoughtful mind and figured well out what he said.

          In the early days, to face the daily chores of a first year cadet was kinda hard. Every task, every mission and everything must be accomplished in the nick of time. We have almost no spare time to think about something any longer. We always get watched, punished and kept busy.  Thus, such days carved me out a cadet of the DSA.

          Days turned to months. Rain shed the Sein Pan Ni Ni and let the ground turn into the carpet of rubies. It was exciting and active moment to sing out loud our Tatmadaw songs marching to the academic wing. Sometimes, we were marching under the drumming rain. At class break times, I did a run to library and caught up on some reading.

          At night study, I used to look forward to my senior guardians. They were my great brothers. Sometimes, they showed up holding our mails. In our first year cadet lives, the words “You’ve got mail” might be the sweetest one longing to hear. My family sent me frequent mails asking me out how about my first year life was and letting me know I was always in their prayer for good. Among the mails, I loved to read the mails of my elder brother who was graduated from the DSA in April. Because he was the only one who could know and understand my feelings and how a first year cadet’s life was.

          It was a late evening of July when I got the first mail from him. He reminded me to do regular exercises and assignments of academic studies, to have comrade-spirit and not to be punished for breaking rules. The mail showed the proper goodwill of an elder brother and to what extent, he wanted his younger brother to be a good cadet.

          Days gone by, Sein Pann Pyar and Sein Pann Ni already said goodbye. Rain left the Nay Kyar Yine in bloom as if a golden carpet was rolled out over the mountain ranges far away. And winter let the yellow flowers stay as long as they could. Almost every chilled winter day, we were trained hard and hard for the steeple chase race. The race would be in coming December. The coaches were my senior brother cadets including my guardian.

           Final year cadet coach said, “It is not an ordinary race. You all don’t have to run on the common lap. The lap would be rough. Sometimes, you have to run up the highs, sometimes down the slopes. You don’t need to dart the whole lap. If so, you will be out of breath. How to properly eke your stamina out is very important.”

          We were trained and trained for the race. We dashed and ran up and down the ‘Sein Pan Pin’ slope. Whenever we got chance, we used the race path to get used to it. In our heart, there was a strong will ‘Our Anawrahta Company must be the best.’ Day after day, my stamina obviously improved. I felt myself stronger and could run faster than ever before. It would be good if everything was always going well. Nevertheless, in the mid of the preparing, my left foot started to hurt.  I felt humiliated when my friends were ahead of me and I fell father and father behind. When we were grouped into four, I was the last man of the last group in which the worst ones who couldn’t run fast.

          Every night, my senior guardians showed up and encouraged me. My second year guardian said, “I also was terribly limping like you when I was in first year. But I never gave up. What if it were a battle? Yes! You must face the battle and you must be the conqueror not letting the enemy win. Be strong. You are a damn cadet of the DSA. You can do it.”

          His words made me feel stronger. I never rested for the preparing training of the Steeple Chase race. Thought I felt pain in my leg, I kept training together with my comrade friends.

          It was a early and chilled morning of December and everywhere was misted over to remember. The Steeple Chase race was about to start. Our senior cadets were around us to cheer the race up. The final year coach Ko Soe Moe was shouting in his Mon accent what to do and not to. After that, he stared at me and gave me an encouraged smile. When the whistle blew, we were off. Most of cadets darted ahead of me leaving me farther and farther behind. I knew I was terribly limping and able to run only as far as my feet could carry me. I felt a bit worry and disappointment with a thought if the total points of our company became less just because of me.

            Like a proverb “Every cloud has a silver lining”, I was amazed to know two friends from our company were running with me. They were good runners and I could not figure out why they fell themselves far behind just to be with me.

          They smiled and said aloud, “Hey pal! Look back. You are not the last one. Run, buddy, run! Keep them left behind! We are going to run with you. If you can’t run anymore, we are ready to throw you over my shoulders, ha ha”

          To hear their say made me smile. I felt myself light, strong and happy with a thought of not being alone but with my comrades. When I looked back, I saw the limping ones like me. I was filled with strength and faith again and speeded up my run. All the way through, the two of them kept encouraging me. I could have passed over and over one after one. It was the happiest and glories moment of my life when I crossed the finish line and heard the loudest cheers of my senior guardian cadets.  

          When I stop reading, rain is slightly drizzling outside. I see the cadets running down to the gymnasium for evening PT. I smile myself with a thought: ‘tomorrow, I have to tell about self-confidence and how the comrade spirit is important to my pupil cadets.’ I close the diary.
(www.facebook.com/moethettin မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

A Cadet's Diary (I)

 I can’t remember everything from my cadet years, down to the smallest details. But a book can picture the scenes and bring them back to life. The book is the one I’ve carefully kept so far and contains the great part of my life, unforgettable memories and the days made me a real man. It is just a diary I wrote in my cadet years in Defense Services Academy. For my daily chores, I couldn’t read it for age since my graduation. But I admit, in retrospect of my cadet days, I do sometimes read it.  When I was going to serve as an academic instructor at Defense Services Academy, I was very pleased and happy for the chance to step again on our mother land of DSA, teach and guide the cadets, the triumphant elites of the future. For me, it happened to continue their alive diary.  And now I’m very proud of picking up a chalk, being their teacher and guardian.
My hand reaches my diary and turns the first page. The date at the right corner shows 15 January 2000. My eyes are running through the lines and close. The days begin to move in reverse.  As if through someone else’s eyes, I watch myself grow younger and become an innocent juvenile. Then, like me, the world begins to change:  
I was holding my dad’s hand walking to the gate of DSA.  Cherry trees could still be seen in pink along the way heading to DSA. My heartbeat was getting harder I think with a thought of going to be a cadet of Defense Services Academy.
Dad said, “I am here for several times since your elder brother has started his cadet life.”
 “Yes,” I smiled and his words made me remember the day I was looking at my elder brother’s photo, a cadet in smart uniform. He looked really great. From that day on, a strong desire to be a cadet of DSA got registered in my heart. Dad smiled right at me, obviously glad to see I was here and said,
“This year 2000 is really great because my elder son is gonna be graduated in April and you, the youngest one is gonna be a cadet of Defense Services Academy. “
I looked at my dad’s smiling face. I bet it was his first perfect smile I’d ever seen. On evening, the two of us entered the DSA and reached the place where the new coming cadets must be enrolled. When I’m done, dad asked, “Boy... how do you feel now?”
To be honest, at that moment, I felt bit sadness to be away from home, nevertheless knowing going to be a cadet of DSA made me feel better and stronger. I smiled. “Dad, I’m very proud to be a cadet. I’m always your good son.”
“Good to hear, boy. I was worry because you are not used to be away from home.” After a pause, he continued, “There will be a star ahead of you, you are running for it. Let everything you do have a meaning or purpose. Ok boy, I’m leaving now. Call me when your medical check is over, write home often and your mom and I will attend at your brother’s graduation. See you then.”
          His farewell words were quite simple but meaningful. A moment later, he left me. Then the cadets who have early been in the barrack came and helped me out carrying my stuffs. I glanced around again, dad could still be seen. He knew I’d seen him and he smiled and waved at me. I couldn’t help feeling sad to see his leaving. I smiled him back and hoped he could see my smile. Today was the great day and very first day of my cadet life.
The following day, my elder brother, a final year cadet of 41st intake who was going to be graduated showed up and said that he couldn’t believe I was here and was proud of me. He teased and laughed at my hair which was ruthlessly chopped off. “I was like you before. All first year cadets are supposed to be like that.” He said. He brought me snacks, consoled and encouraged me whenever he came. I felt much better than before.
I passed medical tests, got a cadet number and became a cadet of Anawrahta Company. In the early days of DSA, I was terribly homesick and couldn’t help thinking of home, my parents and school friends. But day after day, I was getting used to be the daily chores of a cadet, training officers and sergeants replaced my parents, senior cadets became my elder brothers. For the parade training, my skin was beginning to take on brownish tint.
The morning of February 14 was really bright and gay. We all cadets from 45th intake were excited and charming because today was the recognition parade of our intake. A moment later, the Commandant of DSA Brig-Gen Tin Oo delivered an address to us. Then we all wear the epaulettes. After parade, I went downtown with my elder brother. It was the first time to go out-pass as a cadet and I felt really great.  
Cherry said goodbye, nights were getting warmer and the summer days gradually shed the leaves. We all first year cadets had been trained for parade to be better and better. Our intake had to march in the graduation parade ceremony which would be held in April. I was very pleased to get participated in my brother’s graduation ceremony.
 Emerald buds appeared and some trees turned into green, some were still left in gray. Sein Pan Pyar was blooming. We had been training and rehearsing for this for days. Finally, the day came up. It was April 7th. The sky was covered with scattering clouds. The fog was beginning to thin as the sunlight of April morning came along. The weather was fine. We all were dressed up in smart white tunics. We all were marching in, to the beat of the band preceded by banner squad and the graduation companies of cadets. When the Commander-in-Chief of the Defense Services delivered an address, we all cadets were standing like statues of knights on this very parade ground and seriously listening to it. Some words still could be remembered.
“Comrades... As the nature military work is the kind which can bring success only when accurately undertaken, obeying of order is an innate nature of the Tatmadaw...”
When the Senior General left the parade ground, we all stood at attention, presented arms, saluted and did honor to the graduation cadets. They were leaving the parade ground in slow march to the farewell beat of the band. The farewell beat of Auld Lang Syne made me sad knowing my elder brother was one from the graduation companies. They all looked so straight, tall and stout. I could not know where my brother was. But it didn’t a matter. He was there, among his comrades, all smart and strong, friends of my brother and my brothers all.
 I stop reading. But the image of my brother is still on my mind and his words as well.

“Our Defense Services Academy is like an evergreen tree. Every year, every single day, the tree will always be beautiful and charming with the blooming flowers of cadets with the branches like instructors. We are not only the sons of our parents, also sons of DSA and become sons of our country as well. We all must keep on trying to be good sons of our country and DSA, our motherland.”

 I smile slightly and mutter to myself, “I’m always trying to be”. Then I close the diary.

I honored the 58th Birthday of the Defence Services Academy with my story ~
Published in 2009 DSA Annual magazine ~ Moe Thant Tin
( www.facebook.com/moethettin မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

အေမ့ေမြးေန႕